101
verwerken zouden krijgen. Wanneer we in het verslag van de conferentie even voorbij
gaan aan al die aangename en nuttige versieringen als ontvangsten, excursies en ten-
toonstellingen, dan valt het volgende resultaat te concretiseren
Generalisatie
Er werd, wat wij al wisten, nog eens duidelijk aangetoond dat het generaliseren, op
grond van zijn creatieve aard, nooit het onderwerp van vaste regels kan zijn. Het belang
van goede ondergronden werd nog eens beklemtoond en er werd op nauwkeurigheid
aangedrongen. De organisatie van het generaliseren bij topografische kaartvervaardi-
ging werd uiteraard ook aangehaald, met bijzondere nadruk op de behandeling van
hoogtelijnen, een geluid dat voor de lezers van dit tijdschrift niet vreemd is.
Wie zieh de omvang van het topografisch kaarteren in de wereld van vandaag goed
gerealiseerd heeft, zal bezorgd zijn over de voortgang daarvan, wanneer alle hande-
lingen, ook de generalisering, met de hand uitgevoerd moeten worden. Het is begrij-
pelijk dat daarom ook aan het mathematisch generaliseren gedacht is. Hiervan ge-
waagt o.a. de Sowjet Russische literatuur; de daarin geuite ideeen zijn uitgewerkt door
de staf van het Dept. of Geography van de Universiteit van Swansea. Dr. O. Maling
gaf ons daarvan een overzicht. Tot practische toepassing van het mathematisch gene
raliseren en de mechanisering daarvan is het echter nog niet gekomen.
Op het ogenblik staan de kwantitatieve en kwalitatieve generalisering van thematische
kaarten vrij sterk in de belangstelling. Dit houdt wel verband met de verhoogde activi-
teit van de vegetatie- en bodemkaartering. Er zijn ons van deze onderwerpen goede voor-
beelden voorgehouden. Eigenlijk vormde dit generaliseren van thematische kaarten het
enige werkelijke nieuws van in toepassing gebrachte werkmethoden. Dat de wetenschap
iets nieuws tot de practische oplossing van de problemen bij het generaliseren gebracht
heeft, is op de Frankfurter conferentie niet gebleken.
Bijhouding revisie)
Verhevigde activiteit bij de oorspronkelijke kaarteringen (plans en topografische
kaarten) kan tot een anticlimax leiden wanneer de makers overvallen worden door het
bijhoudingsprobleem. Er zijn gevallen bekend waarin de Organisatoren de schrik om
het hart sloeg bij het (te laat) realiseren van de verplichtingen om het gekaarteerde ook
(en liefst zo gauw mogelijk) te herzien. Het kwalijke probleem hierbij is dat de tech-
niek van het herzien (räderen, afdekken en partieel nieuw intekenen of graveren) af-
wijkt van de techniek van het basiskaarteren maar ook dat de organisatie van een re-
visieafdeling iets wezenlijk anders is als de organisatie van een basiskaartering-afdeling.
Frankfurt heeft dit, ongetwijfeld tot nut van vele kartografische bedrijven, zeer dui
delijk laten blijken. Er zijn daarbij zoveel practische hints gegeven (vooral de Canadese
topografische dienst excelleerde in dit opzicht) dat iedere kaartvervaardiger er wel iets
van zijn gading in gevonden zal hebben.
Ook de herziening van atlassen en allerlei soorten thematische kaarten werd goed
behandeld, waarmee de commerciele kartografie zeker zijn voordeel kan doen. Maar
nog altijd is er de neiging bij de kartografen om een kaart liever helemaal opnieuw te
tekenen dan een omvangrijke revisie, die de kwaliteit wellicht geen goed zal doen, uit
te voeren. Het zou interessant zijn om door middel van tijdstudies na te gaan, wanneer
dit geheel overtekenen economisch verantwoord is. In dit opzicht gaven slechts de
Zwitserse mededelingen enige opheldering.
