94
de bladen van de I.W.K, thans kan putten veel groter dan de deelnemers aan vroegere
Wereldkaartconferenties in hun meest optimistische stemmingen vermoed nullen hebben.
Maar niet alleen het potentieel aan materiaal is thans veel groter: ook de kennis van
de kartografie is thans over een veel groter gebied uitgestreken dan in de jaren voor
1930 het geval was. Dit wordt o.a. gedemonstreerd door de samenstelling van de deel-
nemerslijst, waarop namen van staten als bijv. Afghanistan, Congo (Leo), Ethiopia,
India, Israel, Laos, Pakistan, Saudi Arabia, Syria, Tunesia, Venezuela voorkomen.
De betekenis van de aanwezigheid van de 'nieuwe' staten ligt niet zo zeer in hun
bijdragen aan de bespreking van de technische vraagstukken, dan wel in de door hen
geuite wensen. Veel sterker dan voor 1930 kan er nu met de wensen van hen die in de
in kaart gebrachte territorien leven, rekening worden gehouden. Ten gevolge van dit
nu zo grote aantal 'mondige' ge'fnteresseerden dient ook de tijd die voor de discussies
uitgetrokken wordt, ruim gesteld te worden.
Het bleek dan ook na een week dat er vele onderwerpen waren die veel tijd zouden
vergen en na nog enkele dagen raakte men zelfs in tijdnood. Dit was het geval bij
de bijeenkomsten die betrekking hadden op de vaststelling van de Signaturen voor
wegen, grenzen, water, plaatsen etc.
De ervaring van de Executive Secretary van deze V.N. Conferentie, Dr. Te-Lou
Tchang in zaken van V.N. vergaderingen heeft in sterke mate het karakter van de
I.W.K. conferentie bepaald. Ook dat is een van de verschillen met vorige conferenties,
die immers gehouden werden in een tijd dat een volkerenorganisatie nog nauwelijks een
realiteit was. Dr. Tchang had een gedeelte van zijn bekwame staf uit het Hoofdkwar-
tier van de V.N. en uit Geneve voor deze conferentie naar Bonn overgebracht, en bo-
vendien waren de procedures van de V.N. vergaderingen voor deze drie weken op de
vergadertechniek geent. Niet alleen was het terrein van de nieuwe Beethovenhalle tot
ex-territoriaal gebied gemaakt, maar ook binnen de prachtige zalen heerste het klimaat
van de correcte en zinvolle sfeer waarmee men elkaar bij de volkerenorganisatie tege-
moet treedt.
Er is in de eerste dagen vrij veel tijd beschikbaar gesteld om te acclimatiseren. Men
vergaderde aanvankelijk weinig, maar gebruikte de tijd voor de persoonlijke kennis-
making. Ook dat behoorde tot de vergadertechniek, waardoor er later vaak veel misver-
stand voorkomen zal zijn. Voorts zijn er de gebruikelijke excursies gehouden en was
er een vijftal recepties. Allemaal evenementen die tot het 'olien' van het vergadermecha-
nisme gerekend moeten worden.
Van bijzondere betekenis voor het vormen van een juist begrip omtrent de tegenwoor-
dige positie van de I.W.K. was de grote tentoonstelling. Hier kon men niet alleen de
historische ontwikkeling van het kaartwerk volgen, maar ook een indruk krijgen van
de gecompliceerde inhomogene toestand waarin zieh momenteel de uitgave bevindt. Er
waren op de tentoonstelling zeldzame bladen van de premature uitgaven te zien en
voorts een volledige staalkaart van de verschillende stijlen waarin de I.W.K. in de loop
der jaren versehenen is. Deze tentoonstelling was georganiseerd door het Institut für
Landeskunde, onder leiding van Professor E. Meynen over wie hierna nog ge-
sproken zal worden.
Er is nog een uitwendig kenmerk van deze V.N. conferentie over de I.W.K. dat
volledigheidshalve vermelding verdient: de duidelijke demonstratie van de ingenomen-
heid van de regering van de Duitse Bondsrepubliek met deze manifestatie. Deze inge-
nomenheid bleek niet alleen uit de zeer royale materiele medewerking van de regering
aan de organisatie van de conferentie, maar ook uit de overigens spaarzame toespraken
van de autoriteiten. Hoewel zulks op de conferentie op correcte wijze verzwegen werd,
bleek er een belangrijk politiek belang voor de Duitse Bondsrepubliek aan de organi-
