563
I 1127 bladen 44.7 uitsluitend zee bevatten
II 198 bladen 7.8 zee en eilanden bevatten
III 672 bladen 26.6 zee en land bevatten
Van deze bovenstaande categorieen zijn slechts de volgende aantallen gepubliceerd:
I 16 bladen, II 31 bladen, III 453 bladen. In de serie van de Int. Wereldkaart moeten
dus nog '1497 bladen met voorstelling van de zeebodem uitgegeven wordenHierbij kan
men nog een aantal bladen optellen waarvan de topografie van de zeebodem als zeer
onnauwkeurig gekenschetst kan worden.
Men heeft er misschien niet vaak over nagedacht, maar deze situatie van de hydro-
grafische kaartering is gewoonweg ontstellendDe mens heeft vrijwel nog niets gedaan
om de niet direct voor de scheepvaart benodigde gegevens in kaart te brengen. Van
de kusten bestaan voor 't overgrote deel der aarde hydrografische kaarten op schalen
die van plaats tot plaats varieren van 1 25 000 tot 1 500 000. Het is een zaak van
lijfsbehoud en van primaire economische betekenis dat zulke kaarten vervaardigd en
bijgehouden worden.
We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken, dat hydrografische kaartering (ook
die van kustwateren) niet die populariteit en die materiele en ideele steun van de over-
heid verkrijgt welke wel nodig zou zijn. Een groot probleem bij het uitvoeren van
kaarteringen van de zeebodem is het kostbare materiaal (schepen), het tekort aan staf,
en de lange duur der metingen. Maar bij erkenning van deze zwaar wegende "ärgu-
menten past toch ook een verantwoorde ontwikkeling van projecten die op den duur
deze witte plekken van enorme omvang op de wereldkaart moeten doen verdwijnen.
Nu is het gelukkig zo gesteld, dat het ontbreken van de I.W.K, niet samenvalt met
het geheel ontbreken van opmetingen van de betreffende gebieden. Er bestaan goede
hydrografische kaarteringen van eilandgroepen met hun omgeving (de Azoren, de
Kaap Verdische Eilanden, de Bermudas, de Laccadiven-Maldiven groep, de Marianen
eilanden, enz.). Er zijn, vnl. door het 'Hydrographie Bureau' van de Amerikaanse Ma
rine, zeer grote gedeelten van de Noordelijke Atlantische Oceaan en van de Noordelijke
Pacific opgenomen. Maar wat biedt dit voor troost aan de oceanografen en aan de geo-
logen die de gepubliceerde kaart willen bezitten Publicatie op de schaal 1 1 000 000
zou voorlopig voor 't grootste gedeelte der oceanen meer dan voldoende zijn.
De General Bathymetric Chart of the Oceans, uitgegeven door het International Hy
drographie Bureau te Monte Carlo gaat zover niet. Ze bestaat uit 16 bladen op de
schaal 1:10 000 000 en 8 bladen (de polen) op de schaal 1 3,1 miljoen. Het grotere
bezwaar tegen de General Bathymetric Chart is echter haar ouderdom: er is maar een
blad dat recent genoemd mag worden: Blad A I, 1958. Er zijn nog 5 bladen uit 1954
en 1955 maar de overige bladen hebben edities die 10-20 jaar oud zijn en waarvan er
een aantal bovendien uitverkocht is. We kunnen dus niet met waardering spreken over
de bijdrage van het International Hydrographie Bureau aan de verspreiding van de
informatie over de zeebodem. Dat dit tekort ook beseft wordt door de instanties die
meer tot de opheffing ervan kunnen bijdragen dan de schrijver, blijkt uit het volgende:
Door de American Geographical Society wordt gewerkt aan een Serial Atlas of the
Marine Environment (21). Allereerst zullen 14 bladen, schaal 1 2,5 miljoen van het
shelf-gebied van de Noord-Atlantische Oceaan uitgegeven worden. Uitbreiding zal in
de loop der jaren plaats hebben.
Het is van de allergrootste betekenis voor de economische planning van de aan de
mens ten dienste staande natuurlijke hulpbronnen dat er in versneld tempo aan de kaar
tering van de zeebodem gewerkt wordt. De achterstand is werkelijk onverenigbaar met
het niveau dat de techniek van exploraties op en buiten de aarde bereikt heeft.
