2. Het stimuleren en coördineren van kartografisch onderzoek met inbegrip van
de hiertoe noodzakelijke samenwerking tussen de lidstaten.
3. Het bevorderen en verbeteren van de opleiding in eigen kring en het verbreiden
van kartografische kennis daarbuiten.
Zij tracht deze doelstellingen te verwezenlijken door het bijeenroepen van inter
nationale conferenties en symposia, door het exposeren van kartografisch materi-
aal en door het in het leven roepen van internationale studiegroepen (de z.g.
'Commissions' vgl. de igu) ter bestudering van speciale onderwerpen. Op te
merken valt dat de intervallen tussen de bijeenkomsten in principe is beperkt tot
ten hoogste 2-2-j jaar, teneinde de lidstaten in de gelegenheid te stellen de turbu
lente ontwikkeling op kartografisch gebied op de voet te kunnen volgen.
Sedert de oprichting heeft de ica haar positie op verschillende fronten kunnen
versterken. Zo konden de betrekkingen met de igu worden uitgebreid, terwijl
daarnaast contacten werden gelegd met de iugg3, met de iugs4 en met het Carto-
graphic Department van de Verenigde Naties. Een belangrijk moment was onge-
twijfeld de toetreding als lid in 1964 van een drietal oostblokstaten, waaronder de
Sowjetunie, die tot op dat moment een afwachtende houding hadden aangenomen.
Van betekenis was voorts de inauguratie van drie studiegroepen resp. voor: 1.op
leiding van kartografen, 2. standaardisering van kartografische termen en 3. auto-
matisering, die onder voortvarende leiding een veelbelovende Start maakten. De
activiteiten van eerstgenoemde commissie bracht de ica in aanraking met de
unesco, hetgeen leidde tot een geslaagd gezamenlijk symposium te Parijs in april
1966 5.
Steunend op de ervaring opgedaan tijdens de symposia te Frankfurt (1962) en
Edinburgh (1964) heeft het iCA-bestuur voor het welslagen van de Conferentie
van Amsterdam een aantal richtlijnen uitgestippeld. Door middel van deze richt-
lijnen wordt getracht invloed uit te oefenen zowel op het aantal als op de hoedanig-
heden der deelnemers. O.m. worden twee categorieen deelnemers onderscheiden,
de afgevaardigden en de waarnemers, waarvan de eersten wel, de anderen niet wor
den geacht deel te nemen aan de discussies. In het onderstaande worden deze richt
lijnen die ultimo 1965 per circulaire aan de iCA-landen werden bekend gemaakt,
nader toegelicht.
Volgens de Statuten kent de ica drie soorten bijeenkomsten:
1. De Algemene Vergaderingen. Deze worden omde 4 jaren gehouden tezelfder-
tijd en -plaats als de iGU-congressen. Op deze vergaderingen, die het karakter heb-
ben van normale ledenvergaderingen, worden bestuurszaken behandeld, bestuurs-
leden gekozen en nieuwe lidstaten geinstalleerd. Elke lidstaat heeft een stem en
wordt vertegenwoordigd door een gevolmachtigde, die wordt aangewezen door zijn
nationale kartografische organisatie die door de ica als representatief wordt be-
schouwd. De gevolmachtigden (eventueel hun plaatsvervangers) zijn de enigen die
tijdens de Algemene Vergaderinghet woord mögen voeren. Anderen kunnen de ver-
gadering slechts als waarnemer bijwonen; zij hebben niet het recht aan de bespre-
kingen deel te nemen. De jongste Algemene Vergadering vond plaats t.g.v. het
iGU-congres in 1964 te Londen en Edinburgh; de eerstvolgende is gepland in 1968
tijdens het iGU-congres te New Delhi.
De derde internationale kartografenconferentie
77
DE CONFERENTIE TE AMSTERDAM
K.N.A.G. Geografisch Tijdschrift (1967) Nr. 1 6*
