Third International Conference on Cartography
Beschouwing van een belangstellend deelnemer
In de congreszaal van het r.a.i. gebouw te Amsterdam werd op maandag 17 april
1967 met een aantal waardevolle en vriendelijke toespraken de derde internationale
conferentie de kartografie betreffende, geopend.
De organisatie was toevertrouwd aan de Kartografische Sectie van het Koninklijk
Nederlands Aardrijkskundig Genootschap. Een uitvoerig verslag van deze ge-
beurtenis zal ongetwijfeld komen van de zijde der Organisatoren, zij beschikken
over de tapes waarop ieder gesproken woord is vastgelegd. 1
Nochtans zijn zij nieuwsgierig naar het oordeel dat een willekeurig bezoeker zieh
gedurende en na deze manifestatie heeft gevormd. Wanneer ik bereid ben een
poging tot een dergelijk oordeel te wagen, dan is dat vooral omdat ook deze zeer
goedgeorganiseerde studiedagen mij te denken hebben gegeven over de betekenis
van congressen in het algemeen en van een meer specialistisch gerichte bijeen-
komst, zoals deze conferentie in feite toch was, in het bijzonder.
Wie meerdere malen congressen bezocht, zal ervaren hebben, dat dergelijke
concentraties van gerichte intelligentie, vooral van betekenis zijn door het levende
contact met belangrijke personen, die men veelal slechts uit hun geschritten kent.
Iemand te hebben gesproken of te hebben gehoord in de volledigheid van zijn
persoonlijkheid baant de weg tot beter begrip van zijn geschritten. Van de te vele
körte voordrachten, zoals deze te Amsterdam werden gehouden, die soms door
het aflopen van een wekker tot een voortijdig einde werden gebracht, moet men
zieh over het algemeen niet te veel voorstellen. Zij betekenen wat als de voor-
drachtgever een overdrachtskunstenaar is en dat waren er slechts weinigen. Deze
weinigen, die zieh dan ook van de dictatuur van het horloge niet veel aantrokken,
zorgden voor hoogtepunten, die in de herinnering niet zo snel vervagen.
In de gedrukte voordrachten is een enorme rijkdom aan kennis en ervaring
neergelegd en men moet dan ook de körnende drie jaar, waarin deze stukken
grondig kunnen worden bestudeerd, als onmisbaar deel van deze conferentie
beschouwen. Deze bestudering zou echter aan de conferentie vooraf moeten zijn
gegaan.
Het zou daarom voor de vruchtdragendheid van dergelijke bijeenkomsten ab-
soluut noodzakelijk zijn dat de ingediende rapporten ruim van te voren in handen
van de deelnemers waren. In zeldzame gevallen komt dit voor. Wanneer de
wetenschap ernstig werd behartigd zou het een vanzelfsprekendheid moeten zijn.
In dit opzicht zou een vierde conferentie lering kunnen trekken uit de derde.
Dat nochtans in de tijd, een veel te körte en te gemarkeerde, die voor de discussie
was toegestaan soms belangrijke tegenstellingen tot wederzijds waarderend
begrijpen konden worden gebracht is wel te danken aan de grote deskundigheid
waarmee sommige sprekers zieh in de strijd wierpen en de tact van de zitting-
voorzitters. Toch waren deze momenten zeldzaam.
Hoe goed het vertaalsysteem ook funetioneerde, de moeilijkheid om zieh op
voldoend hoog niveau in een vreemde taal uit te drukken, deed belangrijke ge
dachten in de mist schuilgaan.
De gekozen onderwerpen waren in hoge mate actueel. De opleiding van karto-
grafen; kaart en kleur; de terminologie; de automatie; de thematische kartografie;
K.N.A.G. Geografisch Tijdschrift I (1967) Nr. 4
