Om tegemoet te komen aan de Verlangens van de technische gebruiker van de kaart,
wordt de lithogenese van de Afzettingen van Calais op de kaart weergegeven (zie
fig. 3). Wanneerzij uit enkel zand bestaat (1) krijgt zij een grijs puntje. Wanneer er
sprake is van het meest voorkomende type (2), klei en zand, dan wordt geen nadere
aanduiding gegeven. Bestaat zij geheel uit klei (3), dan ziet men een horizontaal
streepje. Is er bovendien nog een basisveenontwikkeling geweest (4), dan krijgt zij
een V signatuur. AI deze onderscheidingen zijn in een lichtgrijze tint uitgevoerd,
om het karakter van de kleur niet te doen veranderen en op enige afstand zijn deze
onderscheidingen dan ook niet waarneembaar.
Het Duin- en Strandwallenlandschap is gekenmerkt door overwegend gele kleu-
ren. Ook hier komt weer een zeer grote variatie in profieltypen voor, wat veroor-
zaakt wordt door het feit, dat bepaalde afzettingen van het Duin- en Strandwallen
landschap zieh niet alleen boven, maar ook onder het L.E.W.-landschap kunnen
bevinden. Daar waar het Jonge Duinzand 2 meter dik is wordt een rode grenslijn
op de kaart gegeven. Tevens wordt een grenslijn met rode stippen gegeven op de
plaats waar het Duinzand ophoudt en de zieh daaronder bevindende afzetting aan
de oppervlakte ligt. Tussen deze twee grenslijnen bevindt zieh een duinzand-
bedekking die dunner is dan 2 m en daardoor niet dik genoeg meer is om als Duin
zand te worden weergegeven. Om echter de duinzandbedekking toch te laten zien,
is in de kleur die het daaronderliggende profieltype krijgt, een gele stip uitgespaard,
zodanig, dat de kleur van het daaronder liggende type zichtbaar blijft. De totaal-
indruk is iets geler dan de oorspronkelijke (dus zonder duinzandbedekking), het-
geen de functionele werking zeer ten goede komt, het karakter van het Duinland-
schap behoudt en de grens tussen de beide landschappen duidelijk markeert.
De kleurkeuze van de Geologische Kaart van Nederland
Ao A 2 A 3
figuur 2. Het schematische vertande profiel (voor legenda zie fig. 1).
K.N.A.G. Geografisch Tijdschrift II (1968) Nr. 3
