De wäre internationale grootschalige kaart (dit is de kaart die de kust van een
enkel land weergeeft op een schaal van ten naaste bij 1 200 000 of groter) kan
daarom opgevat worden als de som van alle nationale grootschalige kaarten die
gecopieerd zijn volgens het beginsel van de 'vertaalde facsimile reproductie'.
Dit beginsel heeft in wezen slechts twee beperkende factoren, te wetena. de landen,
die plannen hebben elkaars kaarten in facsimile te copieren, moeten öf beide het
metrisch stelsel öf beide het vadem-voet stelsel gebruiken, en b. beide moeten
hetzelfde alfabet gebruiken. Deze twee factoren zijn de enige die de invoering van
de 'vertaalde facsimile reproductie' zouden kunnen tegenhouden of op zijn minst
een hinderpaal zouden kunnen zijn om het beginsel over de gehele wereld geadop-
teerd te krijgen. Een enigszins gecompliceerder beeld doet zieh voor, wanneer
we de middelbare en kleine schaal kaarten beschouwen, waarop de kusten van twee
landen staan afgebeeld. Er zijn hier drie mogelijkheden, afhankelijk van de wijze
van kaartpublicatie
1De kaart wordt gepubliceerd door een van de twee landen waarvan kusten afge
beeld zijn. Dit land zal zijn originele gegevens gebruiken om het eigen gedeelte van
de kaart samen te stellen en zal gecopieerde gegevens gebruiken van het andere
land welks kust ook afgebeeld wordt.
2. De kaart wordt gepubliceerd door de andere van de beide landen, waarvan de
kusten afgebeeld zijn. Hier heeft dezelfde doch tegengestelde procedure plaats;
beide kaarten zijn in menig opzicht gelijk en zelfs de schalen zullen in het alge-
meen niet veel verschillen.
3. De kaart wordt gepubliceerd door andere landen waarvan de eigen kusten niet
op de kaart voorkomen. Zoals in tabel 2 opgemerkt, kan dit derde type kaart in
zeer grote aantallen voorkomen.
Het moet in dit geval niet moeilijk zijn om een beslissing te nemen ten aanzien
van de internationale kaart. In wezen zou slechts een van de twee landen, waarvan
de kust en aangrenzende wateren op de kaart voorkomen, verantwoordelijk moe
ten zijn voor de uitgave van de internationale editie. Alle kaarten van hetzelfde
gebied, die uitgegeven worden door anderen, zouden uitgegeven moeten worden
in het 'vertaalde facsimile reproductie' systeem. Hiertoe is het slechts nodig dat
de beide betrokken regeringen overeenstemming bereiken ten aanzien van de
wederzijdse uitwisseling van hydrografische gegevens, indien dit mogelijk is, onder
voorbehoud dat beide landen dezelfde maatstelsels gebruiken of ten minste gene-
gen zijn internationale kaarten te aeeepteren, welke gebaseerd zijn op een maat-
stelsel dat verschillend is van hun eigen stelsel.
Verreweg de grootste moeilijkheid in deze problemen wordt veroorzaakt door de
kleinschalige kaarten, welke de kusten van verscheidene landen weergeven.
Hier doen zieh twee scherp gescheiden problemen voor; het ene probleem ligt
in het feit dat de grondprineipes die gelden voor het kaarteren van oceanen, ken-
nelijk verschillend zijn voor de diverse hydrografische instellingen; het tweede pro
bleem is dat elke overeenkomst over het aeeepteren van een internationale kaart
onderhevig is aan de goedkeuring door meer dan twee landen. Gelukkig komen
deze kleinschalige kaarten, vergeleken met de beide eerder genoemde kaarten,
slechts in kleinen getale voor.
Een oplossing zou gevonden kunnen worden door het aeeepteren van oceaan-
kaarten in het metrische systeem, zoals die nu worden samengesteld door de Britse
Naar een Internationale Hydrografische Kaart
401
K.N.A.G. Geografisch Tijdschrift III (1969) Nr. 4
