Verkeersaanduidingen, toegankelijkheid
van de route
Voorstelltng van het trace van de route
Hier dient zieh al meteen het eerste kenmerkende ver-
schil aan met andere routekaarten van de ANWB-serie.
Alle 35 ANWB-routes zijn gesloten (lusvormige) rou-
tes en kennen in principe geen begin- of eindpunt.
Tegenover deze ringstruktuur Staat de lineaire struk-
tuur van de Rotterdamse Havenroute, die een duidelijk
begin- en eindpunt kent. Bovendien dwong het stramien
van wegen in een gebied als Rotterdam-Europoort de
route-ontwerper ertoe, de route vaak via eenzelfde
weggedeelte heen en terug te kiezen. Omwille van
duidelijkheid werd besloten de route weer te geven in
de vorm van een stamlijn, met daarop een aantal
dwarsrichtingen, de zogenaamde fakultatieve zijroutes.
Door toepassing van verschillende lijnsymbolen is na
der aangegeven welke tracegedeelten verkeerstechnisch
minder of niet voor autobussen geschikt zijn (groeps-
bezoek per bus komt in het havengebied veel voor).
De verklärende tekst bij de route behoeft geen nadere
toelichting. Hieruit valt op te maken (zie punt 9 in de
legenda) dat voor bepaalde routegedeelten de schaal
van de hoofdkaart niet voldoende was en nog 2 bijkaar-
ten moesten worden toegevoegd, op schaal 1 15.000.
De nu volgende legendarubriek spreekt voor zichzelf,
zij het dat de Symbolen nog een kleine toelichting be-
hoeven. De aansluitingen van autosnelwegen hebben
tegenwoordig meestal 3 4 niveaus en ook de 6 hoofd-
kruisingen in de Rotterdamse Ruit vormen daarop
geen uitzondering. Gelet op de schaal van de kaart en
de ingewikkeldheid van zulke knooppunten, is voor een
zeer eenvoudig symbool gekozen. Het heeft geen nut
deze te detailleren, daar ter plaatse nooit gelegenheid
is, de kaart voor dergelijke details te raadplegen.
Bovendien is de bewegwijzering door de ANWB zodanig
verzorgd, dat de gebruiker probleemloos naar zijn
bestemming geleid wordt, mits hij vooraf op de kaart
de hoofdrichting of wegnummering opgezocht heeft.
Ter orientatie zijn alle voorkomende kunstwerken in
de autosnelwegen en längs de havenroute opgenomen,
eiders zijn zij in verband met de leesbaarheid weg-
gelaten.
Van de overige wegen en Straten zijn alleen de belang-
rijkste weergegeven. Deze (ongecontourde) wegen zijn,
met uitzondering van die in het zeehaven- en industrie-
gebied, niet volledig, hetgeen weer een verschil met
de andere toeristische routekaarten is.
Aanduiding van het grondgebruik
Het is algemeen bekend, dat men vooral in stedelijke
gebieden een haast onuitputtelijk arsenaal aan grond-
gebruikscategorieen kan definieren. Gezien de funktie
van de kaart is de aanduiding van het grondgebruik,
die in hoge mate het aanzicht van de kaart bepaalt,
sterk vereenvoudigd. Gekozen werd voor slechts 6
categorieen. Tegenover de in krachtige kleuren uit-
komende lijn- en puntsymbolen van het hoofdthema
in de kaart, zijn de vlaksymbolen uitgevoerd in pastel-
tinten, die de gebruiker niet van het hoofdthema af-
leiden maar toch voldoende informatie blijven bieden.
Indien u de beschikking heeft over een der andere
kaarten uit de toeristische routeserie, en u zou daar-
van alleen de titelpagina plaatsen op de titelpagina van
de Rotterdamse Havenroute, dan blijkt daaruit, dat
het "harde" groen plaats gemaakt heeft voor blauw.
Hier komen we op een derde verschil met de andere
kaarten uit de serie van de ANWB.
Voor deze kaart is deze blauw getinte frontpagina ge
kozen, niet alleen omdat deze beter past bij het totale
kleurontwerp, maar ook vanwege de associatie met het
onderwerp. Een haven heeft overduidelijk met water
van doen! De overige routekaarten uit de ANWB-serie
hebben alle een natuur-, landschaps- of rekreatie-
funktie, waardoor de keuze van groen meer gemoti-
veerd is. In de lay-out van de titelpagina is - ondanks
de afwijkende kleur - gezocht naar aansluiting bij de
andere routekaarten. Deze keuze leidde ook tot de
gebruikte steuntint in de tekstkolommen, die nood-
zakelijk geacht werd om een beter uitgebalanceerd
geheel te krijgen.
De achterzijde van de kaart is in tweekleurendruk
(blauw en zwart) uitgevoerd, waardoor het mogelijk
was om voor de beschrijvingen per kaart (hoofdkaart
en twee bijkaarten) elk een afzonderlijke steunkleur
te creeren door rastertinten van blauw of zwart of
een combinatie daarvan te nemen.
Voor het ontwerp en de vormgeving van de detail-
kaarten op de achterzijde is van dezelfde prineipes
uitgegaan als bij de voorzijde, waar met uitzondering
van blauw de voorkomende lijn-, punt- of vlaksymbolen
in zwartgradaties zijn uitgevoerd.
De Symbolen
Oorspronkelijk lag het in de bedoeling om naast be
paalde punten in de route op de kaart een serie Sym
bolen in kleur te plaatsen, die zouden aangeven welke
mogelijkheden deze plekken inhielden. Bij nader in-
zien bleek dit tot een onrustig en onleesbaar geheel
te leiden en teveel van de ondergrond bedekken. Door
kleine geometrische Symbolen toe te passen had dit
nog wel uitgevoerd kunnen worden, doch deze kunnen
een onrustig kaartgebruik veroorzaken daar dan de
legenda continu geraadpleegd moet worden.
De opzet was om de Symbolen zodanig herkenbaar te
maken, dat men na het doornemen van de legenda
deze zeer makkelijk onthoudt.
Besloten werd aan elk beschreven punt in de route
een trefnaam toe te kennen en deze in de tekstkolom
men met het puntnummer op te nemen. In de tekst
kolommen zijn direkt na de trefnaam de Symbolen
toegevoegd, zoals dit ook in hotelgidsen vaak gedaan
wordt.
Hiermee werd tevens bereikt dat de nogal omvang-
rijke tekst op een aangename wijze onderbroken
wordt en men in elk punt van de beschrijving of route
kan beginnen. Hierdoor werd wel een probleem ge-
schapen, gezien het feit, dat de kaart in drie talen
moest worden uitgegeven. Men dient te bedenken, dat
voor de totale oplage de voorzijde eerst in blauw, rood
en geel voorbedrukt moest worden en de achterzijde
in blauw en pas daarna per taal de voor- en achterkant
in zwart. AI eerder is vermeld dat de tekstlengten per
taal nog al uiteenlopen zodat geen Symbolen in kleur
in de tekstkolommen te realiseren waren (tenzij per
taal alle kleuren opnieuw gedrukt zouden worden, wat
financieel niet haalbaar was). Daarom werd besloten
34
1979. V. 2
