Landsbosbeheer 1 500.000 in twee bladen. Met het verschijnen van de geologische kaart 1 500.000 is de eerste fase van de geologische karte ring van Suriname voltooid. Met gerechte trots kan de GMD konstateren dat in elke Vierkante kilometer van het land minstens ddn lijn gekapt is of een kreek bevaren is. Wat dat betekent aan inspanning van de karteerders kunnen alleen diegenen beseffen die het binnenland kennen. Elke verkenningspolygoon wordt op de schaal 1 5.000 gekarteerd en daarna in de topo- grafische kaart 1 40.000 overgebracht. Hieruit worden bladen 1 100.000 samengesteld. Eigenlijk is de nieuwe geologische kaart 1 500 000 een petrografische kaart, want het is bijna uitsluitend Precambrium wat er in afgebeeld wordt. Alle kleuren van de legenda zijn gebruikt om een klassificatie van dit Precambrium te geven. Bij de GMD is ook de kaart van het aardmagnetisme vervaardigd, t.w. een overzichtskaart 1 500 000 en een kaart in vier bladen op de schaal 1 250. 000. Deze kartering berust op de in 1962-1965 uitgevoerde electromagnetische opnamen uit de lucht. Sinds 1966 werden ook buiten de kust geofysische onderzoekingen verricht. De Hydrografische Dienst van de Kon. Nederlandse Marine verleende daarbij medewerking. Voor de vele wetenschappelijke publicaties van de GMD, die meestal geologische kaarten op grotere schaal van de detailgebieden bevatten wordt verwezen naar de reeks: Mededelingen van de Geologische Mijnbouwkundige Dienst van Suriname. Oudere geologische kaarten van Suriname zijn geba- seerd op een onvolledig geologisch onderzoek. De pioniers van dit onderzoek waren Voltz, Martin, Dubois e.a. Het oudere onderzoek werd samengevat door Yzerman in een proefschrift, in 1931. De eerste geologische kaart die die naam verdient, versehenen na de oprichting van de GMD, is de Geologische Overzichtskaart van Suriname, 1 1,2 miljoen door A.Cohen en H.Schols, uit 1953 (5). Bodemkartering Vrij spoedig na het beschikbaar komen van de lucht- foto's 1 40.000 werd de foto interpretatie toegepast voor vegetatiekartering en steun bij de geologische en bodemkartering. De opname in het terrein begon in 1953, uitgevoerd door het 1 andbouwproefStation. De pionier van de Surinaamse bodemkartering, J. J. van der Eyck kon in 1957 al een voorlopige bodemkaart 1 200.000 van het noordelijk deel van Suriname op tafel leggen (6). In 1958 werd de Dienst Bodemkarte ring Suriname bij het Ministerie van Opbouw ingesteld. Het gehele land zal op den duur gedetailleerd gekar teerd zijn,maar tot op heden is deze alleen van het ge- bied ten noorden van de 5e breedtegraad gereed. Na een basiskartering 1 40.000 werden daaruit 24 bla den 1 100.000 samengesteld die alle in 1978 gedrukt werden. In een tweede fase wordt thans (1979) ge werkt aan de bladen 1 100.000 van de strook tussen 4° en 5° noorderbreedtewaarvoor de detailkartering grotendeels voltooid is. Wanneer le en 2e fase vol tooid zullen zijn, wordt een gekleurde uitgave 1 500 000 in twee bladen samengesteld. Naast dit project in Noord Suriname werkt men aan de voorbereiding van bodemkartering van Zuid Suriname op de schaal 1 500.000. Bij bovengenoemde projecten spreekt men van "over- zichtskarteringen"Daarmee wil men het onderscheid met de semi-detailkarteringen 1 20. 000 - 1 40. 000 aangeven. De naam "detail-bodemkaarten" is voorbe- houden aan karteringen op een schaal 1 10.000 of groter. Uit de hoge normen die men blijkbaar stelt aan een kartering die de naam detailkartering waardig is,blijkt de invloed van de Nederlandse Stiboka. Daar mee werd en wordt op allerlei gebied samengewerkt. De vrij intensieve landbouwmethode in de kustvlakte van Suriname verschilt in wezen niet van de intensieve zorg voor bodem en gewas die op Nederlandse land- bouwbedrijven wordt toegepast. Na anno 1979 kan men zeggen dat in twintig jaar een grotendeels ontoegankelijk gebied, tweemaal zo groot als Nederland, gekarteerd werd. Voldoende nauwkeu- rig voor de beoordeling van de bodemgesteldheid. De gedrukte kaartbladen 1 100.000 zijn in ddn kleur, zwart, uitgevoerd. Ook in deze kaart is de kartograaf te kort gedaan. Deze bodemkaart zonder kleuren is een onleesbare weergave van een schat aan hoogwaar- dige informatie. De dienst Landsbosbeheer (LBB), ressorterende onder het Ministerie van Opbouw, dateert uit 1947. Van 1904 tot 1925 heette deze organisatie Dienst van het Boswezen. De bijdrage van LBB aan de ontsluiting van het bosgebied door middel van de aanleg van we gen is van essentiele betekenis voor de ontwikkeling van het land. Zonder de bestaande kaarten van het CBL is de projectering van wegen onmogelijk. Uiter- aard is de bosinventarisatie (bemonstering) ook alleen mogelijk met behulp van bestaande kaarten en lucht- foto's. De bijdrage van LBB aan de kartering van Suriname speelt zieh uiteraard af in dat gedeelte van het land, waar men het bos kan exploiteren. De daar- voor benodigde bedrijfsplannen gaan vergezeld van diverse kaarten waarop LBB bosgesteldheden en bos- typen, ontsluitingsmogelijkheden etc. heeft aangegeven. Voorschriften aan particuliere exploitanten gaan ver gezeld van deze door het LBB vervaardigde kaarten. Gezien de overwegende betekenis van het bos als fac- tor bij de openlegging van Suriname is het te begrijpen dat de topografische kaarten van het CBL bij LBB in grote aantallen gebruikt worden. De nieuwe kartering 1 50. 000 past eigenlijk niet bij de ingeburgerde kar- tografische begrippen van de LBB. Het besluit om de schaal 1 50. 000 te nemen is zeker niet met instem- ming van LBB genomen. Vegetatiekartering In Suriname denkt men bij dit woord in de eerste plaats aan bos. Inderdaad ressorteert al wat met de flora (en fauna) van Suriname te maken heeft onder Landsbosbeheer. Ook het Herbarium van Suriname. Ook Natuurbescherming. Voorbeelden van regionale vegetatiekartering (met bijbehorende kaarten) vinden we in de publicaties van de pionier J. C. Lindeman (7). Maar over een thematische kaart van geheel Suriname, bijv. op de schaal 1 250.000, waarop de vegetatie- vormen zijn voorgesteld, beschikt het land niet. Het heeft zo'n thematische kaart ook niet zo dringend nodig, want op de topografische kaarten 1 40.000 en 22

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Kartografisch Tijdschrift | 1979 | | pagina 24