16+ÖÖi
Het voorgaande wordt geillu^treerd aan de hand van
de afbeeldingenserie 14 tot en met 23.
De figuren 17, 18 en 19 tonen de generalisatie van de
hoogtelijnen van figuur 15, uitgevoerd door drie ver-
schillende tekenaars. Zij pasten de beschreven gene-
ralisatie-methode met skeletlijnen toe. Onderlinge
vergelijking tussen de figuren toont dat de drie teke-
ningen vrij identiek zijn en dat het hoogtelijnenpatroon
wordt gekenmerkt door regelmaat. Alleen in het vlak-
ke gebied aan de rechterzijde, waar geen skeletlijnen
konden worden getrokken, komen wat grotere verschil-
len voor. Dat deze vanzelfsprekend is als het lijkt,
möge blijken uit de figuren 20, 21 en 22.
Fig. 14.
Figuur 14 is een basiskaart van een gedeelte van de
Grand Canyon, Arizona, USA. De schaal is 162. 500
en de hoogtelijneninterval bedraagt 50 feet. De te
generaliseren hoogtelijnen krijgen een interval van
250 feet, de nieuwe schaal wordt 1250. 000.
Fig. 17
Fig. 15.
Een selektie van positieve en negatieve skeletlijnen Fig. 18.
is afgebeeld in figuur 16.
Fig. 16.
Fig. 19
KT 1980. VI. 3
19
