geworden. Als dit zo doorgaat, moet ik onontkoombaar belanden bij een
overkoepelende instantie, die een beslissing kan nemen. Neen, mevrouw,
geen siecht nieuws. Goed nieuws.'
Tot mijn schände moet ik bekennen, Majesteit, dat ik niet erg thuis ben in
onze staatsinrichting, - d.w.z. theoretisch thuis, in feite ben ik er
natuurlijk wel degelijk in thuis, ik woon er als het wäre in, - maar ik
vermoedde dat die ene overkoepelende instantie de Raad van State zou
zijn, die, naar ik meen, immers ook wel 'de Kroon' wordt genoemd. Maar,
Majesteit, laat ik mij onthouden van dit soort inlichtingen aan Uw
geeerbiedigde Adres.
Wederom nam ik plaats aan de tafel met het hoogpolige smyrnakleed.
Mevrouw Van Amerongen reikte mij Boer en I uinder, en ik schreet nu
naar Gelderland. Ik wist de uitslag al wel, maar in verband met verdere
stappen diende ik deze uiteraard zwart op wit te hebben. Ik was plotseling
vol vertrouwen.
'Het enige dat mij nu nog zorgen baart,' zei ik tot mevrouw V an Ameron
gen, terwijl ik de enveloppe dichtplakte, 'is de vrees, dat al dit mtstel een
nadelige invloed kan hebben op de gezondheidstoestand van mijn
echtgenote. Maar gelukkig heeft zij altijd een ljzersterk gestel gehad, ik
kan mij niet herinneren dat zij ooit ziek was, en ook deze beproeving zal zij
wel doorstaan.'
Ik besloot, in het vervolg ook niet meer de jute lap op te tillen, ten einde
even naar haar te kijken, zoals ik op gezette tijden deed. De plotselinge
invallen van licht zouden haar gemakkelijk uit haar doen kunnen
brengen. Volledige rust leek mij het beste.
e dag daarop, het was inmiddels woensdag 8 mei, werd het
eindelijk warm voorjaarsweer. Doch tevens wachtte mij een
II onaangename verrassing. Op de deel had ik mij onder de pomp
gewassert en ik verorberde juist mijn ontbijt, bestaande uit een
appel en een glas water, toen ik op de grote weg een takelwagen van dt
politie zag naderen. Tot mijn schrik maakte het Instrument aanstalten
mijn wagen te verwijderen, d.w.z. mijn woning. Naderbijgesneld wist ik
de heren, die een politiepet droegen maar verder gehuld waren in beige
overalls, te weerhouden van hun voornemen. Terwijl ik hen van de
gebeurtenissen op de hoogte Steide, vroeg ik mij plotseling af, waarom
niet mijn echtgenote op körte termijn weggehaald kon worden maar wel
mijn automobiel, die zieh eveneens in het niemandsland onder de
hoogspanningsdraden bevond. Lag daar niet een eigenaaidige,
Majesteit, ik' schroom niet om het te zeggen: schier onnrensehjke
15
