grote weg, die ik een week eerder zo onverwacht had verdaten, en noe juist
2'n de auto van miJn schoonzoon voorbijstuiven, zwaaiende kinder
armen uit alle raampjes. Verderop nam hij de afslag naar Elspijk en
arnveerde enkele minuten later bij de boerderij.
Nooit zal ik de aanblik vergeten, die mijn liefsten boden toen zij over de
weide naar mij toe kwamen hollen: de kleintjes 'Opa! Opa' schreeuwend
mijn dochter met een rieten picknickmandje, afgedekt door een wit servet'
en mijn schoonzoon vlot als altijd, in een strakke broek en met een
ototoestel over zijn schouder. Na de begroeting, waarbij mijn baard veel
opmerkingen kreeg te verduren, en veel getrek kreeg te doorstaan
klautei den mijn kleinkinderen kraaiend van pret op het läge huisje dat ik
voor hun gewonde oma had gebouwd. Mijn dochter wilde het htm
ver neden, maar ik zei dat zij de belhamels voor deze keer maar hun gang
moest laten gaan. Weliswaar wist ik, dat zieken vaak gehinderd worden
door het minste geluid, maar ik was er van overtuigd, dat mijn echtgenote
zieh dit nusbaar maar al te graag het aanleunen. Overigens kwamen de
kinderen spoedig eigener beweging van het huisje af. De stank van het
estructiebedrijf, waar ik zelf middelerwijl aan gewend was geraakt
scheen hen toch te hinderen in hun spei. Mijn schoonzoon nam enkele
loto s die later ongetwijfeld een aardige herinnering aan het gebeurde
zullen vormen, vooral ook voor mijn echtgenote zeih Daarna deed ik mij
tegoed aan het meegebrachte maal. Stokbrood, päte en zelfs wijn
verscheen op het uitgespreide servet, en reeds na enkele slokken verkeerde
de vooijaarsdag voor mij in een zomerdag uit een sprookje. Heiaas moest
rntj 11 schoonzoon plotseling braken, waarna zij al spoedig vertrokken
U, Majesteit, bent_ZeIf gezegend met een grote, ja, van jaar tot jaar grotere
amihe, en ook U bezit een grasveld waarop U wellicht soms picknickt met
Uw kleinkinderen. Juist U behoef ik dus niet te verteilen, watdit betekent
voor lemand van onze leeftijd. Na die dag heb ik hen helaas niet
eruggezien, maar welke zin zou dat ook hebben gehad? Heipen konden zii
mij toch niet - zij hielpenmij het meest door zelf gelukkig te zijn, waar dat
nderdaad versehenen maandag 13 mei de landmeters en cartografen
alles bijeen met minder dan acht man. Van hun ingewikkelde
Hill lve .a,am met rood wd gestreepte stokken, waarnaar zij tuurden
II door kleine kijkertjes op statieven, begreep ik weinig, want meer dan
L ltgebre ld Lager Onderwijs heb ik niet genoten. Maar het is altijd prettig
om te kijken naar arbeid, die professioneel wordt verricht, of dat nu
landmeten is, het schilderen van een kozijn, het doorzagen van een plank,
20
