I yls kon nu twee dingen doen. Snel naar het postkantoor rennen en
l^l! naar de Canarische Eilanden telegraferen dat ze helikopters en
r%| reddingsschepen moesten uitsturen naar die en die breedte- en die
I en die lengtegraad waar het stoomschip Caledonia lag te vergaan.
Hij kon ook blijven kijken, misschien liep hetzo'n vaartniet. Alshij echter
naar het kantoor ging en hij zijn vriend nooit meer zou zien, watdan? Hij
verkeerde in grote tweestrijd. Toch met het lepeltje? Nee, dat was te
gevaarlijk! Toch naar het postkantoor? Ja, maar onderdehand kon zijn
vriend wel verdrinken. Als aan zijn stoel geklemd, als gebiologeerd bleef
Nyls zitten. Hij zag hoe de reddingboten werden uitgezet. Haast alle
opvarenden van de Caledonia verdronken. Totzijnopluchtingzaghij hoe
Carl in de enig overgebleven reddingboot zat. Höge golven, groene, kil
blauwe golven. Daar werd ook de reddingboot onder bedolven. Nyls
tuurde en tuurde door de microscoop. Hij zag de woedende zee, de
omgeslagen reddingboot, nog even een handje van Carl boven het water
en toen was alles afgelopen. Nyls huilde een week tränen met tuiten. Toen
zette hij de globe weg, op een plaats waar niemand erbij kon maar wel in
het licht, zodat er nacht en dag op de globe was, nacht aan de schaduwkant
die zieh binnen twaalf uur naar het licht zou toedraaien.
ooit keek hij meer naar de globe om. Voor trouwen was het te laat.
Een nieuwe vriend zoeken wilde hij ook niet. Dat zou de mooie
herinnering aan Carl bederven. Nyls wendde zieh helemaal van de
Studie van de kaarten en de globes af. AI het werk dat ze samen
hadden gedaan verbrandde hij. Maar de moeder van de aarde, het
prototype, liet hij voorzichtig staan. De microscoop vernietigde hij en de
kijker. Hij sloot het kamertje waar de globe stond af zodat nooit iemand er
binnen zou komen. Elij treurde om het afschuwelijke verlies van Carl.
'Hadden ze ons maar nooit met een raadsel opgescheept,' huilde hij. Toen
zocht hij een baan als horlogemaker. Maar de Schapen, de geiten en de
kipjes hield hij aan. Als het goed is is hij vandaag nog in de horloges.
Elopelijk houdt hij zijn geheim tot aan zijn dood voor zieh. Maar
makkelijk zal dat niet wezen...
56
