Fig. 2. Fragmenten van een blad van de Waterstaatskaart. digitaal model gegraveerde lijnen volledig kaartbeeld gemvesteerd is in het teren omgaan met het systeem, het opsporen van storingen, het herstellen van fouten en het zelf ontwikkelen en uittesten van kleine verbe- teringen. Dit mag zeker niet allemaal verloren tijd genoemd worden, maar het ging wel ten koste van de totale produktiecapaciteit. Wat betreft de kwaliteitsnormen moesten we vooral in het begin genoegen nemen met een kleinere nauwkeu- righeid van het geautomatiseerde produkt. Hierbij zij opgemerkt dat deze eisen bij ons erg hoog liggen, om- dat het waterstaatkundige thema sterk topografisch gebonden is en daarom precies moet passen op de topografische ondergrond. Deze aanvankelijke verla- ging van de kwaliteitseisen werkte echter wel demoti- verend op de overige kartografen, die voor hun hand- matige werk nog steeds aan de oude eisen moesten voldoen. Inmiddels is gebleken dat, ook bij verdere automati- sering, het huidige kaartbeeld gehandhaafd kan blijven. Voorstellen tot aanpassing van het kaartbeeld terwille van een meer efficiente automatisering zijn al in de beginfase afgewezen, omdat men bang was dat dit gepaard zou gaan met kwaliteitsverlies. Bovendien kwamen die voorstellen uit de automatiseringshoek en de vraag is in hoeverre men daar kartografisch is onderlegd. De randvoorwaarde om zoveel mogelijk gebruik te maken van apparatuur en deskundigheid binnen de Rijkswaterstaat leek op zieh erg zinvol, maar heeft uiteindelijk toch vertragend gewerkt. Kleurenkarto- grafie is dermate specialistisch van aard, dat eiders aanwezige deskundigen zieh hiermee eerst vertrouwd moesten maken. En bij de personeelswisseling moest dat begrip weer van de grond af opnieuw worden op- gebouwd. Zelfs de Meetkundige Dienst -toch een kop- loper op het gebied van automatisering in de karto- grafie - kon ons in het begin weinig van dienst zijn. De inspanningen waren daar vooral gericht op de ver- vaardiging van grootschalige zwart-wit kaarten, hetgeen andere eisen aan deskundigheid en apparatuur Steide dan wij nodig hadden. Door het gebruik van apparatuur eiders is de werktijd welverkort, maar de loopfijd niet. Na het inz enden van de digitale informatie duurt het gemiddeld twee maanden voor we een gravure terugontvangen en een uitschieter van een half jaar is ook voorgekomen. Dat het met automatisering altijd sneller gaat is dus maar ten dele waar. Het zelf hebben van apparatuur is echter ook niet al les. Als je wel beschikt over zeer kundige kartografen, maar niet over een hogere technicus, ben je te veel afhankelijk van de leveranciers. En die zijn gauw ge- neigd te zeggen dat voorkomende Problemen te wijten zijn aan dat onderdeel dat zij niet hebben geleverd of aan de programmatuur. Waarop de programmeur natuurlijk komt verteilen dat het beslist aan de appa ratuur ligt. Overigens zijn de meeste Problemen na körte of längere tijd toch opgelost, waarbij hulp van- uit met name de DIV een grote rol heeft gespeeld. To ek om s t Na deze terugblik op hetgeen tot op heden is gereali- seerd, wil ik ook een blik werpen op onze plannen en verwachtingen voor de nabije toekomst. Het programma WKBIES wordt momenteel uitgebreid voor het tekenen van ingewikkelder lijnsignaturen zo- als waterkeringen, waterschapsgrenzen, rioleringen en persleidingen. Omdat de waterkeringen en water schapsgrenzen veelal samenvallen met de grenzen (biezen) van afwateringseenhedenhoeft hiervoor maar edn lijn te worden gedigitaliseerd. Deze lijn krijgt dan meerdere tekencodes, waarmee deze in opeenvolgende gravures kan worden weergegeven. Inmiddels is ook een snijset voor de automatische tekentafel aangeschaft, waarmee in de toekomst de biezen en poldervlakken direkt in peelcoat gesneden kunnen worden, in plaats van eerst gegraveerd. Verder zullen nieuwe tekenprogramma's operationeel worden, zoals WKSYMB voor het graveren van meer ingewikkelde Symbolen dan met GEOTAO mogelijk is en het reeds genoemde programma WKAFWA voor het opslaan en uittekenen van waterstaatkundige overzichtskaarten. Samen met de Meetkundige Dienst is onderzoek gedaan naar de bruikbaarheid van een interactief KT 1983. IX. 3 35

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Kartografisch Tijdschrift | 1983 | | pagina 37