A*
»riifwM.
~~i
9m
Gtfikelfte
H«ra3«
Vrrnciuüial
Figuur 5. Vergelijking tussen de ANWB toeristenkaart 1:100. 000 uit 1982 en de eerste ANWB fietskaart uit
1923.
Er blijft echter voor de fietser nog veel te wensen
over. Blijkens een uitvoerig warenonderzoek zijn de
meeste toeristenkaarten niet doelmatig voor fietsers.
Dat warenonderzoek werd in 1979 verricht door des
kundigen van de Echte Nederlandse Fietsersbond,
ENFB, die 28 kaarten onderzocht. Daarvan werd ver
slag gedaan in een brochure, die weer besproken
werd in het Kartografisch Tijdschrift 1980. VI. 3.
Kwalitatief veruit het beste werd de ANWB Toeristen
kaart 1:100. 000 beoordeeld.
Door de ENFB werd in 1980 de Fietskaart Informatie
Stichting opgericht, waarmee het kontakt tussen kaart-
gebruikers en kaartmakers verbeterd gaat worden.
Deze stichting verzorgt en bevordert geheel of gedeel-
telijk het ontwerp, de redaktie en de uitgave van
'milieu-vriendelijke kaarten'. Aldus de omschrijving
van de doelstelling in de notariele stichtingsakte.
Een dringende behoefte bestaat er bij de fietser aan
doelmatige kaarten in de Steden. Ook daaraan heeft
de ENFB een bijdrage geleverd. De juichende bewoor-
dingen over onze rijkdom aan goede toeristenkaarten
kunnen niet herhaald worden voor het werk- en woon-
verkeer. Voor miljoenen fietsers is het woon- en
werkverkeer veel belangrijker dan het toeristisch
verkeer. Doelmatigheid van stadsplattegronden voor
de fietser in het woon- en werkverkeer ontbreekt.
Aan dit aspect dat toch zo hödl belangrijk is, werd
niet veel aandacht geschonken door de uitgevers van
stadsplattegronden. Om daarin verandering te brengen
heeft de afdeling Utrecht van de ENFB een brochure
uitgegeven over Fietswegwijzers in de stad Utrecht'.
De ENFB is mijns inziens terecht van mening dat be-
wegwijzering de noodzakelijke komponent is uit de
twee-eenheid: weg - kaart. Even teruggrijpen in de
geschiedenis: op de Japanse wegen, afgebeeld als
strookkaart, was de bewegwijzering overbodig, omdat
de strookkaart een dermate grote schaal bezat, dat de
reiziger zieh aan de afgebeelde topografische objecten
kon orienteren.
In onze Steden verlangen de doortrekkende toerist en
het dagelijkse woon- en werkverkeer een kaart waar-
op de kortste verbindingen tussen punt van uitgang en
bestemming staan aangegeven. Speciale wegwijzers op
kruispunten kunnen daarbij niet gemist worden. De
doelstelling 'kortste verbinding' is primair, want het
is voor een fietser nergens aangenaam in een stad.
De term 'milieu-vriendelijke kaarten' uit de stichtings
akte is hier dan ook nauwelijks toepasselijk. Dat Ste
den niet fiets-vriendelijk zijn valt uit hun ontstaansge-
schiedenis af te leiden. Nederlandse Steden met 17e
eeuwse kernen zijn op transport te water en op ver
keer te voet ingesteld.
24
KT 1983. IX. 4
