POYNTER, A. C. A. C. - the dilemma facing British
producers of derived mapping in the 1980s.
Cartographic Journal vol. 20 (1983) nr. 1, pp. 31-34.
Het dilemma van de Britse commerci'öle kaartpro-
ducenten bij het al dan niet inschakelen van de Com
puter in hun kaartvervaardigingsproces.
STUTZ, F. P. LYLE, J. Computerised land use
suitability mapping.
Cartographic Journal vol. 20 (1983) nr. 1, pp. 39-49.
De längs geautomatiseerde weg vervaardigde bo-
demgebruikskaart als gereedschap voor overheids-
instanties bij planning in Z-Califomiö.
STÜVE, P. ComputergestUrtzte Herstellung hydro-
geographische Karten.
Kartographische Nachrichten Jg. 33 (1983) Heft 3,
pp. 98-103.
De met de Computer vervaardigde geohydrologische
kaart ter verduidelijking van moeilijk voorstelbare
hydrologische variabelen.
TAYLOR, D. R. F. The cartographic potential of
Telidon.
Cartographica vol. 19 (1982) nr. 3 4, pp. 18-30.
De mogelijkheden van het videotext-systeem Teli
don bij de geografische informatie-overdracht
naar de huiskamer.
WORTH, C. Computer assisted drawing of block
diagram s.
Bull, of the Soc. of University Cartographers
vol. 16 (1983) nr. 1, pp. 9-20.
Een methode waarbij de Computer de tekenaar
behulpzaam is bij het tekenen van blokdiagrammen.
YOELI, P. Digital terrain models and their carto
graphic and cartometric utilisation.
Cartographic Journal vol. 20 (1983) nr. 1, pp. 17-22.
Een overzicht van de bruikbaarheid van diverse
DTM-modellen als invoer voor C. A. C.
M. J. Kraak
Vervolg van pagina 32, J. G. Ferwerda,
Kaart 1.
Hoewel nu door deze 'Standard List' de betekenis van
Symbolen enz. uniform was, bleven er in de uitvoe-
ring nog vele verschillen bestaan.
Zoals in het begin van dit artikeltje beschreven, zijn
er sinds 1982 Internationale Karteringsregels ('Chart
Specifications of the IHO') in gebruik.
Bij het verwerken van deze regels in een 'Nieuwe
Kaart 1' is wederom vastgehouden aan de bestaande
opzet. Dus ook op de blauwe pagina's vindt u de met
letters aangeduide hoofdstukken en de standaard num-
mering. Wöl werden nu voor onze kaarten overbodige
nummers weggelaten (zoals E-6 inch, of 1-48
zaagmolen). Een enkel twijfelgeval werd wel opgeno-
men (bijv. J-6 reddingstation of G-12a gereser-
veerde ankerplaats)omdat hieraan mogelijk nog be-
hoefte zal blijken te bestaan.
Overigens is tijdens de samenstelling van het boekje
gebleken dat het moeilijk is om binnen de bestaande
standaardnummering alle gewenste details aan te
geven.
Vergelijking van de oude en de nieuwe pagina's P, K
en L maakt dat duidelijk; bij deze onderwerpen vol-
doet de 'Standard List' niet erg meer. Desondanks is
er omwille van de uniformiteit (zoveel mogelijk) aan
vast gehouden, in afwachting van een geheel interna
tionale Kaart 1, waaraan achter de schermen overi
gens al hard wordt gewerkt.
Noten
J. G. Ferwerda, Dienst der Hydrografie,
's-Gravenhage.
Kaart 1 is de verklaring van tekens en afkortingen
voorkomende op de zeekaarten, uitgegeven door de
Chef der Hydrografie.
De gehele Kaart 1 bevat tien bladen. Hiervan zijn er
drie als bijlage bij dit nummer van het Kartografisch
Tijdschrift gevoegd. De inhoud van deze 3 bladen is
niet voor elk exemplaar van het KT gelijk.
1. 'Kaart 1' is door de Nederlandse Hydrografische
Dienst van 1856 tot 1982 als piano kaartblad uit
gegeven, wat de naam 'Kaart' verklaart.
Summary, H. Raaff, the topographic map and the
hiker.
Despite these objections topographic maps are judged
superior to the special purpose hiking maps, that
have been more generalized in the Netherlands. The
author advocates to join topographic map sheets to
form special maps for tourist areas or hiking trails
and to include Symbols denoting public transportation
facilities, Campings, youth hostels, viewpoints,
picknick grounds and halting-places.
KT 1983. IX. 5
35
