elkaar kunnen komen. Met behulp
van automatische geodataverwer-
kingssystemen kunnen geografen nu
immers in een moeite door de
ruimtelijke gegevens manipuleren,
kartografisch weergeven en analy-
seren. Door de computertechnolo-
gie zal daarom op dit gebied het
onderscheid tussen kaartmaker en
-gebruiker snel verdwijnen. Het
gevolg is echter wel dat er in de
geografie-opleidingen meer aan-
dacht zal moeten worden besteed
aan kartografie en kartografische
weergavemethoden. In zijn voor-
dracht refereerde Stephens voorna-
melijk aan de situatie in Noord-
Amerika.
Poster zitting: De kartering
van natuurlijke hulpbronnen.
Op een informele en levendige pos-
ter 'zitting' konden de congresdeel-
nemers een keuze maken uit in to
taal 20 onderwerpen, die werden
gepresenteerd middels kleine ten-
toonstellingen, film- en diavoor-
stellingen en körte introdukties in
kleine kring. Er bestond gelegen-
heid om direkt met de auteurs in
diskussie te treden.
Vier presentaties hadden betrek-
king op geologische, drie op vegeta-
tiekarteringen. Depuydt (Belgiö)
introduceerde een in al zijn een-
voud uitermate interessante didak
tische methode om het verband te
laten zien tussen een hoogtelijnen-
patroon op de kaart en de werkelijk-
heid. Hij maakt hierbij gebruik van
een model van piepschuim, dat op
verschillende manieren wordt gefo-
tografeerd om ook inzicht te geven
in andere methoden van reliefweer-
gave (bijv. schaduwering en hypso
metrische tinten). Spönemann
(BRD) ging in op het probleem van
de generalisatie van geomorfologi-
sche kaarten.
Daarnaast werden in deze zitting
onderwerpen gepresenteerd die
geen betrekking hadden op de kar
tering van natuurlijke hulpbronnen.
Aandacht werd onder meer besteed
aan de nationale atlas van Austra-
liS en de regionale planningatlas
van Japan. Böhme (BRD) deed ver
slag van zijn werk aan de inventa-
risatie van de stand van de topo-
grafische kartering in de wereld.
Ook werden opnieuw een tweetal
geo-informatie Systemen beschre-
ven, alsmede een Noors projekt in
Colombo, Sri Lanka, gericht op de
gemeentelijke kartografie ten be-
hoeve van de openbare nutsbedrij-
ven. Tenslotte werd ook de karto
grafie voor visueel gehandicapten
weer aan de orde gesteld.
Tentoonstellingen
Internationale tentoonstelling van
kaarten en atlassen.
Meer dan 25 landen, waaronder
Nederland, waren op deze tentoon
stelling vertegenwoordigd. Niet
alle landen vertoonden alleen re-
cent materiaal: soms waren er
kaarten of atlassen die ook al bij
eerdere conferenties te zien wa
ren geweest. Dat was jammer te
meer daar de ruimte eigenlijk te
beperkt was.
Het was daarom ook erg moeilijk
om nieuwe ontwikkelingen of
trends uit de tentoonstelling af te
leiden, maar een tweetal conclu-
sies lijkt niettemin gerechtvaar-
digd:
1. In vergelijking met voorgaande
tentoonstellingen was er een
verbetering te bespeuren in de
keuze van Symbolen en in de
ontwerpen van thematische
kaarten. Kaartmakers worden
zieh kennelijk toch steeds meer
bewust van de juiste toepassing
van de regels van de grafische
beeldtaal, met name in kaarten
voor niet gespecialiseerde ge-
bruikers, zoals toeristenkaar-
ten, wegenkaarten en dergelijke.
2. Praktische toepassing van de
computerkartografie sehrij dt
snel voort, met name in de
grootschalige en kadastrale
kaartproduktie.
Nationale tentoonstelling van
kaarten en atlassen.
Alle acht staten van Australiö had
den een eigen inzending in deze uit-
stekend verzorgde monster-ten-
toonstelling, die een hele verdie-
ping van een groot kantoorgebouw
besloeg. Elke staat blijkt een kar
tografische produktie te hebben die
met die van een land als Nederland
overeenkomt; van elke staat waren
er voorbeelden van topografische,
geologische, bosbouw-, vegetatie-
en zeekaart-series aanwezig.
De Australian Capital Territory
(Canberra) exposeerde bladen van
de 'Atlas of Australian Resources'
in feite de nationale atlas. Verder
kaarten van het door Australiö ge-
claimde deel van Antarctica, en
kaartmateriaal waarmee de volks-
telling van 1986 wordt voorbereid.
In Canberra worden ook nationale
kaartseries 1:100. 000, 1:250.000
en 1:1. 000. 000 vervaardigd. Blin-
denkaarten vormen een specialisa-
tie van de kartografen uit de hoofd-
stad.
New South Wales en Queensland
hadden beide toeristische kaartse
ries die erg leken op het materiaal
van de Amerikaanse 'National Geo
graphie', met professionele reliöf-
schaduwering en betovende blauwe
kleuren. De Jacaranda Press uit
KT 1985. XI. 3
