f
iivrxjr i
i V Kotiagot^
f* 4;,NATifiNÄ:
KOYAOTI
k t T
Boribaftstfa
TOUKOUNTQUNA
N
UäU
V
KOIOPOUNGA
K0UA3A
*7
Koyaoti X §+SX
NATITINGOÜ
otopoüi
Kouaba
Koussaucoüingöu
errrta
1011
.365
'lohongou
luonkou
Wonrektfu
r.
Wobou abunrfo
f Taritoukdu Npstkau «a
dt: Dikokore?.
ft Takiswi
Kötm-K$*tk§,pu
I ayour« 4
Wetipc
Oikoucn jr J'*
1 «ilöll
Ou-hwaigoii a m, -
„1
syougoi
Kotidengou
leressingau
■*Xouko«Mii Kacons««
•Ijrap^o
r Kvu^mt.kou YetßP#
|K#y$Vö Koosopu
|,Koui!s3 fleugt
apyoy
jjjpöß?- KomOftfü
m
^^Kouoiidafo
Öyro«baoi|S
A
;U\
Kounadorgou Kouoiensy'
e
C->
Topografische kaart 1:500. 000
(fragment NC-31-N. O. Kandi)
TANGUtETAjM
TOUKOUMTOUNA Jt
■ws«. /IxÖUSfpS
Fragment wegenkaart 1:600. 000
rende gebieden is in veel gevallen wöl een fotomoza-
iek 1:50. 000 verkrijgbaar.
Fysisch geografische kaarten
wetenschappelijke kaarten.
Het oudste produkt op dit gebied is de geologische
overzichtskaart 1:200. 000, vervaardigd onder auspi
chen van de ORSTOM (Organisation de Recherche
Scientifique et Technique Outre Mer). Doordat onze
kennis en inzichten van de geologie de laatste decen-
nia nogal zijn veranderd, zijn deze kaarten qua concept
wat verouderd. In enkele landen wordt er daarom aan
een vernieuwe versie gewerkt.
Verder is er nog een categorie manuscriptkaarten:
vooral het aantal grootschalige bodemkaarten in deze
categorie is opvallend. Veel van dit materiaal is tot
stand gekomen binnen het kader van ddn of ander ont-
wikkelingsproj ekt. Vooral de FAO is erg aktief op dit
gebied.
Deze kaarten zijn -zoals het woord reeds aangeeft -
geheel handmatig vervaardigd. Vaak is er een kopie
van een bestaande topografische of technische kaart
als ondergrond gebruikt. De thematische informatie
is er vervolgens met kleurpotlood of viltstift op aan
gebracht.
Naast deze grootschalige manuscriptkaarten zijn er
in een aantal landen bodemkundige overzichtskaarten
1:200. 000 vervaardigd en gepubliceerd.
Tenslotte is er nog een categorie experimenten: voor-
beelden uit dit panopticum zijn de ecologische kaart
1:500. 000 van Benin (gebaseerd op interpretatie van
Landsatopnamen) en het Landsatmozaiek van Burkina
Faso. Het gaat hier om karteringsprojekten met een
eenmalig karakter. Systematische aktiviteiten zijn
hier (nog) niet uit voortgevloeid.
Wegenkaarten.
Van alle landen bestaan wegenkaarten. De kaart-
schaal varieert van 1:500. 000 (de kleinere landen) tot
1:1 miljoen (de grotere landen). Maatstaf hierbij is
blijkbaar geweest dat het land op ödn kaartblad moest
kunnen worden afgebeeld. In een enkel geval (Togo)
is er gebruik gemaakt van de IGN-kaart 1:500. 000,
die is omgewerkt tot een eilandkaart. In de andere
gevallen gaat het om een produkt waarbij de eigen
nationale diensten een behoorlijke eigen vinger in het
ontwerp hebben gehad.
Daarnaast bestaan er nog enkele Michelin wegenkaar
ten, onder andere de kaart van N. W. -Afrika (belang-
rijkste bron van informatie voor Sahara-reizigers)
en een wegenkaart van Ivoorkust (een van de weinige
landen met een voldoende grote toeristenindustrie om
een commercieel produkt interessant te maken).
Atlassen, educatieve kaarten.
De grootste uitgever op dit gebied is het in Parijs
zetelende 'Editions Jeune Afrique'. 10 Jaar geleden
kwam zij met de volumineuze 'Atlas d'Afrique' op de
markt. Deze uitgave is gevolgd door een reeks landen-
atlassen voor schoolgebruik. De serie bestaat momen-
teel uit (wat West-Afrika betreff) Senegal, Mali,
Ivoorkust, Burkina Faso en Niger. Andere uitgaven
zijn in voorbereiding. De kartografische kwaliteit
van deze atlassen is zonder uitzondering van hoog ge-
halte.
Er zijn maar weinig landen die zelfstandig aktief op
KT 1985. XI. 3
47
