CARIN: een elektronische co-piloot in auto's
Wiedenhof en M.L.G.
Thoone
N.
In het projektencentrum Geldrop van het Philips Natuurkundig Laboratorium, zetten medewerkers van de Re
search en van de Audiodivisie van Philips op het ogenblik de eerste stappen die moeten leiden naar auto's voor-
zien van een elektronische co-piloot die de route kan plannen, de bestuurder naar de bestemming begeleidt, op
elk moment de positie van de auto bepaalt en kan weergeven, en verder tal van bijzonderheden over de omg'eving
of het reisdoel weet te verteilen. Het elektronische systeem heeft de naam CARIN gekregen: 'Car Information
and Navigation'.
In latere fasen van het projekt zal CARIN met dash-
bordfunkties worden geintegreerd. Er kunnen dan ook
waarschuwende woorden gesproken worden als er ben-
zine getankt of olie bijgevuld moet worden, als de
temperatuur te hoog oploopt of wanneer de accu man-
kementen vertoont, Ook zal het systeem gekoppeld
kunnen worden aan verkeersalarmering via autoradio.
Een mogelijk toekomstig systeem hiertoe vormt het
radio-datasysteem RDS waarover op Europees niveau
standaardisatiebesprekingen worden gevoerd. Inmid-
dels zijn echter al RDS-proefuitzendingen aan de
gang, zoals in Frankrijk, Duitsland, Zweden en Enge
land.
De koppeling van CARIN aan bijvoorbeeld RDS maakt
het mogelijk om bij filevorming, wegopbreking, ijzel-
vorming, ongevallen en dergelijke, alternatieve routes
te plannen en de routebegeleiding overeenkomstig te
laten plaatsvinden. De digitale RDS-signalen zijn toe-
gankelijk voor de boordcomputer en ze onderbreken
noch stören het normale radioprogramma.
Brits verkeersonderzoek heeft aangetoond dat auto-
mobilisten gemiddeld hun route circa 20% efficienter
zouden kunnen plannen als ze zieh niet alleen op be-
kende punten zouden oriSnteren. In de berekening zijn
de brandstofkosten en de rijtijd verdisconteerd. Met
CARIN kan men steeds zo efficiSnt als mogelijk de
bestemming bereiken.
Basisconfiguratie
De basisconfiguratie van CARIN is geschetst in figuur
1. Onderdelen van het systeem zijn:
- Een aangepaste Compact-Disc-speler voor de auto
waarmee niet alleen audioplaatjes kunnen worden af-
gespeeld, doch ook op Compact Disc opgeslagen we-
geninformatie, zoals een komplete wegenkaart van
Nederland, van een stad en dergelijke.
- Een plaatsbepalingssysteem dat de momentane posi
tie van de auto bepaalt.
- Een boordcomputer die zorgt voor alle bewerkingen.
- Sensoren die gegevens omtrent het funktioneren van
de auto aan de Computer doorgeven, bijvoorbeeld de
temperatuur van het koelwater, de beschikbare hoe-
veelheid benzine enz.
- Een autoradio om verkeersinformatie of -waarschu-
wingen op te vangen.
- Weergeef- en bedieningsapparatuur bestaande uit
een spraakmodule waarmee, via een spraaksynthese-
chip, mededelingen aan de gebruiker kunnen worden
doorgegeven, een beeldscherm voor visuele informa-
tie - bijvoorbeeld het tonen van een wegenkaart - en
een toetsenbord waarmee de automobilist gegevens of
wensen aan de Computer kan doorgeven.
Een aantal van deze systeemonderdelen zullen we nu
kort de revue laten passeren.
Grote, betrouwbare op s 1 agc ap ac i te i t
Een Compact Disc (CD) is in oorsprong bedoeld voor
het opslaan van 1 uur muziek.
Gedurende 3600 seconden zijn dus over 2 kanalen
(stereo) 44,1 duizend keer per seconde (dat is de
standaardfrequentie) analoge Signalen bemonsterd en
16 bit per monster op de plaat geschreven.
De plaat heeft derhalve een capaciteit van:
3600x2x44,1x1000x16 bit, of circa 5 miljard bit (5 Gbit).
Daarmee staat een gigantisch geheugen (ROM 'Read
Only Memory') ter beschikking dat zeer snel op elke
plaats toegankelijk is en waarin, bijvoorbeeld een heel
wegennet van Nederland, plus allerlei reisinformatie,
zou kunnen worden opgeslagen.
Dit idee van een elektronische digitale reisgids werd
nader uitgewerkt. Het CD-systeem diende aan zijn
CD-ROM-funktie aangepast te worden door een meer
uitgebreide foutenkorrektie, waarmee minder dan 1
bitfout op de miljard keer miljard bit (beter: dan 1 op
10-®-®) redelijkerwijs verwacht mag worden voor toe-
vallige fouten op een onbeschadigde plaat. Dat is een
faktor miljoen beter dan bij computertape. Dit bete-
kent dat zelfs een door krassen of bevuilen beschadig-
de plaat een nog hogere betrouwbaarheid heeft dan een
computertape.
Het invoeren van een extra foutenkorrigerend reken-
voorschrift (algoritme) kost wel wat opslagcapaciteit,
omdat men in feite extra informatie moet opslaan om
fouten te kunnen verbeteren. De situatie is enigszins
te vergelijken met een belangrijke mededeling die
twee maal wordt doorgegeven om vooral zeker te zijn
dat hij de bestemming bereikt.
Door een slimme keuze van het foutenkorrigerend al
goritme verliest men niet de helft van de opslagcapa
citeit maar slechts 0, 6 miljard bit, zodat dan van de
32
KT 1986. XII. 2
