■l.lllJj
lige laag (polymeer, of een metaalachtige laag), die dient
om de gegevens te registreren; deze laag is ingebed tus-
sen twee beschermlagen van glas of plastic.
Met de DOR-plaat wordt de grotere schijf bedoeld
(12 inch), waardoor de hoeveelheid gegevens die de schijf
kan bevatten ook groter is dan in het geval van de cd.
Voorts is een belangrijk verschil met de cd dat de dor
niet is voorbeschreven of -gedrukt maar door de gebrui-
ker zelf kan worden beschreven.
De kapaciteit van de DOR
Een manier om de grote kapaciteit van de 12 inch osi
DOR-schijf aan te tonen is door deze dor te vergelijken
met de bekende media, zoals magneetschijven en banden.
Opslagmedium Kapaciteit (bits) Vergelijking
met 1 DOR
Tabel 1. Vergelijking tussen verschillende opslagmedia.
Toch heeft men met de huidige technologie gepoogd om
de kapaciteit, beschikbaar op DOR-schijven, nog verder
uit te breiden door meerdere platen in een eenheid te
plaatsen. In zo'n eenheid kunnen ook meerdere (tot maxi
maal 4) draaitafels aanwezig zijn, waarmee de schijven
kunnen worden gelezen. Men spreekt dan ook van een
DOR-jukebox. Een 'automatische platenwisselaar' zorgt
ervoor dat de juiste plaat op (een van) de draaitafel(s)
komt te liggen.
De werkwijze van de DOR-eenheden
Een dokument wordt als informatiedrager beschouwd en
bevat naast tekst ook vaak beeldinformatie, zoals grafie-
ken en handgeschreven informatie. Beeldinformatie wordt
door een systeem meestal als ongestruktureerd gezien.
Voorts is het belangrijk om zieh te realiseren, dat het
hier om een OROM-techniek (bij cd) of een worm-
techniek (bij de dor) gaat, zodat eenmaal op zo'n schijf
opgeslagen informatie niet meer gewist kan worden.
Overigens behoeft dat niet altijd een nadeel te zijn: zo
wordt juist de geschiedenis van een dokument bewaard!
Dit soort opslag is vergelijkbaar met microfilm; de toe-
gangssnelheid is echter veel hoger, terwijl de bewaartijd
tenminste op 10 jaar wordt gegarandeerd, hoewel de ver-
wachting is dat de gegevens nog zeker na 25 jaar van een
plaat leesbaar zijn.
De opslag kan op twee wijzen geschieden, namelijk in
een digitale rastervorm en een digitale tekstvorm.
De digitale rasteropslag op DOR
Bij de digitale rastervorm van opslag wordt een beeld af-
getast en binair opgeslagen op de dor (figuur 6). Daar-
voor zijn speciaal ingerichte Scanners op de markt met
een resolutie van ongeveer 0,1 mm. Bij het aftasten van
ieder beeldelement (van ieder beeld) wordt de zwartings-
graad vastgesteld, waarbij alleen de diskrete waarden
zwart of wit binair worden opgeslagen (0 of 1).
De Scanners lijken uiterlijk veel op fotokopieerapparaten.
Zo hebben ze ook een doorvoersysteem voor dokumenten
□□□■■■□□□□□□□■■■□□II
□□□□□□□□■■■□□□□□□DDE
Figuur 6. Digitale rasteropslag van een alfanumeriek teken.
en zijn ze gebaseerd op A3- of A4-formaten; ook de snel-
heid van scannen is vergelijkbaar met het maken van een
fotokopie.
Meestal wordt een afgetast beeld eerst op een magneet-
schijf opgeslagen en pas na kontrole op de optische schijf
overgebracht.
Een beeld bevat vier miljoen beeldelementen en vereist
daarom 0,5 Mbytes opslagruimte; dit kan echter worden
gekomprimeerd door toepassing van de zogenaamde run-
lengte code. Daarbij worden series beeldelementen (in
een scanlijn) met dezelfde waarden tegelijk opgeslagen.
Hierdoor is het mogelijk om ongeveer 28.500
A4-dokumenten op een schijf op te slaan, hetgeen neer-
komt op 2 Gbytes per plaat.
Een eenmaal op de DOR-schijf opgeslagen dokument kan
binnen enkele sekonden worden afgebeeld op een beeld-
scherm met een hoge resolutie.
In een aantal gevallen is het haalbaar om door middel
van het automatisch herkennen van tekens ('karakter her-
kenning') gescande tekst, getypte informatie of zelfs
handschriften door de Computer te laten converteren in
bijvoorbeeld ASCii-code alvorens de gegevens op te slaan;
dan spreken we van een digitale (alfanumerieke)
tekstopslag.
De digitale tekstopslag op DOR
Bij deze vorm van opslag wordt elk karakter in volgorde
op de schijf geplaatst (een teken per byte), zoals ze bij
voorbeeld van de tekstverwerker komen. Op deze wijze
kan een DOR-schijf ongeveer 500.000 vellen A4 volgetypt
met tekst bevatten, maar natuurlijk kunnen op deze wijze
ook koördinaten worden opgeslagen op de dor, zoals ook
bij een magneetschijf of -band gebeurt.
Het zal duidelijk zijn dat in alfa-numeriek opgeslagen
tekstdokumenten ook gezocht kan worden naar de inhoud
van het dokument; daarom is deze vorm van opslag op
dor in het voordeel ten opzichte van de digitale raster-
opslagvorm of de microfilm.
36
Optische schijf
20x109
1
300 MB magneetschijf
2,4xl09
13
1600 BPI magneetband
0,3xl09
107
6250 BPI magneetband
1,3x10"
25
