maar wil alleen maar leren omgaan met het besturings- systeem dat hem in Staat stelt om die kaarten te vervaar- digen waarvan hij denkt dat die het beste tegemoet komen aan zijn behoeften en belangstelling. Deze nieuwe ontwik- keling brengt praktische en filosofische implikaties met zieh mee. Het ontbreken van een kartografische inbreng in de tot- standkoming van kartografische Software kan de verkla- ring vormen voor de vaak miserabele kwaliteit van de meeste op de markt zijnde pakketten. Noronha (1987, p.147) noemt het voorbeeld van het pakket randmap, waarin de volgende klassen gegenereerd werden voor een choropletenkaart16-21, 12-16, 5-12 en 15-5. Deze klassen werden zelfs nog in kaart gebracht ook! De softwarepak- ketten, die op de markt verkrijgbaar zijn, bieden ofwel te weinig hulp bij het kontroleren van de logika van door de gebruiker genomen kartografische beslissingen of geven verkeerde richtlijnen en kartografische voorbeelden, zoals het weergeven van absolute getallen door verschillende kleursoorten. De fundamentele kartografische kommunikatiemodellen, die in de jaren zeventig ontwikkeld werden toen de pro- duktie van kaarten nog gemonopoliseerd werd door karto- grafen, moeten aangepast worden. De gebruiker is niet alleen de ontvanger, maar ook de zender. De sociale en kulturele vooroordelen in de gedachten van de gebruiker zullen stroomopwaarts in het kartografisch kommunikatie- proces een rol gaan speien. Men zou verder misschien kunnen aanvoeren dat de 'ruis' zal verminderen, aange- zien de een (de kartograaf) niet meer met iemand anders (de kaartgebruiker) kommunieeert, maar met zichzelf (figuur 4). Het gevaar is natuurlijk het verlies van de zogenaamde 'neutraliteif van de kartografisch deskundige, die naar wetenschappelijke integriteit streefde. Een bijkomend pro- bleem is het gebrek aan kartografische vaardigheden. Ik doel hier niet op het vermögen om lijnen en Symbolen te tekenen, maar op de verschillende domeinen van kennis, die nodig zijn voor het ontwerpen van een kaart, inklusief een fundamenteel begrip van de geografie, ruimtelijke Processen en grafiek. Op de lesroosters van middelbare Scholen is meestal maar weinig plaats voor deze onder- werpen. Vandaar dat de gebruiker de beschikking krijgt over een werktuig dat hij waarschijnlijk niet goed weet te hanteren. Omdat we niet kunnen beginnen aan de karto grafische opleiding van de duizenden potentiele gebrui- kers, die bij het maken van kaarten maar wat gaan improviseren, moeten we de mogelijkheden gaan onder- zoeken van het implementeren van 'intelligente' Software in vooral de eerste fasen van bestaande kartografische te- kenprogramma's, bij voorkeur in samenwerking met de commerciele verkopers. Deze Software kan de vorm aan- nemen van een kartografisch kennissysteem, dat de exper- tise van een kartograaf van vlees en bloed nastreeft, en dat richtlijnen verstrekt aan de ondeskundige gebruiker. Het struktureren van de kartografische expertise teneinde de kennisbank van dergelijke Systemen te kunnen opbou- wen zal niet gemakkelijk zijn. Het dwingt de kartografen ertoe om het besluitvormingsproces dat leidt tot het ma ken van kaarten te analyseren en te formaliseren. Daarom is de wetenschappelijke kartografie nu gedwongen om de inhoud van de leerboeken te konfronteren met de behoef- te aan konkrete regels, die algemeen geaeeepteerd wor den. Dit proces vraagt om een nader onderzoek van de interaktie tussen kartografen en kaartgebruikers, teneinde verklärende kennis omtrent kaarten zowel als procedurele kennis omtrent hun vervaardiging te kunnen organiseren. Konklusie Er zijn verschillende trends zichtbaar in de recente ont- wikkelingen van de kartografie, zowel als reaktie op de wereldomvattende behoefte aan ruimtelijke informatie en als gevolg van het aankweken van nieuwe behoeften aan informatie door het vergroten van het openbare bewust- zijn ten aanzien van de verkrijgbaarheid en bruikbaarheid van ruimtelijke informatie voor pianologische en beleids- doeleinden: 1. In een tijdperk waarin de sociale en ekonomische rele- vantie van de traditionele, grootschalige en analoge kaartseries voor algemene doeleinden steeds moeilijker te rechtvaardigen valt, is er sprake van een snelle toe- name van thematisch kartografische produkten in ana loge of digitale vorm. De gelijktijdige ontwikkeling van remote sensing en Gis-technieken en de buitenge- woon snelle toename van het aantal nationale en regio nale statistische bureau's zijn ten dele verantwoordelijk voor deze expansie. 2. De levensduur van kaarten wordt steeds korter. Er zijn aktuele kaarten nodig om de snelle veranderingen te kunnen weergeven in de ekonomische ontwikkeling, hulpbronnen, milieuvervuiling en verstedelijking. 3. De traditionele funktie van kaarten als middel voor de opslag van ruimtelijke informatie wordt allengs minder belangrijk, terwijl de kommunikatiefunktie van kaarten nu in andere vorm gestimuleerd wordt door middel van de introduktie van grafische softwarepakketten van hoge kwaliteit. 4. Er worden nu nieuwe vormen van ruimtelijke weergave onderzocht om afstanden en relaties tussen mensen en plaatsen af te beeiden in nieuwe metrische termen, die zijn terug te voeren tot tijds-, kosten- en psychologi sche barrieres. Deze onderzoekingen leiden tot tot de verbeelding sprekende kartografische produkten, zoals kartogrammen, pijlenkaarten en 'bewegende' kaarten. 5. De Gis-technologie heeft een ommekeer gebracht in de manier waarop wij kaarten gebruiken. Kaarten worden nu stelselmatig als ruimtelijke Operatoren gebruikt voor het analyseren van en experimenteren met de interaktie tussen de verschillende lagen met fysisch- en sociaal- geografische verschijnselen. Elke kaart kan beschouwd worden als een ruimtelijke reeks van waarden, die de toestand van een bepaald verschijnsel beschrijven, zo als de bodem, vegetatie, luchtvervuiling en bevolkings- inkomen. Afhankelijk van de nauwkeurigheid van de metingen kan een betrouwbaarheidscijfer aan de waar den in de kartografische reeks worden toegekend en in verband worden gebracht met de betrouwbaarheidscij- fers van andere kartografische reeksen. Het over elkaar heen leggen van kaarten wordt een stochastisch proces. Nieuwe ruimtelijk statistische technieken moeten ont wikkeld worden teneinde een nauwkeurige schatting te kunnen doen van de kwaliteit van de resultaten van het optellen, aftrekken en 'snijden' van kaarten. 6. In toenemende mate worden kaarten vervaardigd voor een speeifiek doel en voor een enkele gebruiker. Deze trend in de richting van kaarten op maat werd moge- KT 1988. XIV. 2 33

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Kartografisch Tijdschrift | 1988 | | pagina 35