dacht. Men zou dan ook kunnen spre-
ken van een kringloop" Voor de
hernieuwde belangstelling voor de to-
pografie acht Piket de gegevens van
aardobservatiesatellieten mede oorzaak.
Uitgebreid gaat hij in zijn afscheidskol-
lege in op de satellietbeeldkaart. Aan
het eind van zijn kollege komt hij op
een tweede betekenis van de topografi
sche kringloop, namelijk het huidige
topografische landschap. dat door de
tijd ten prooi valt aan veranderingen en
vervagingen. Uiteindelijk zal dat land
schap belanden in het paleo-geo-
grafische domein en als geologisch
produkt wachten op hergebruik.
De publikatie van het afscheidskollege
van prof. Piket is ter hand genomen
door de uitgeverij Malmberg. In de
slotzinnen van het 'Nawoord van de
Uitgever' vertolkt deze de mening van
geografisch Nederland. Met een kleine
variatie hierop, kom ik tot het slot-
woord van dit bericht: ik weet dat ik
mede namens heel kartografisch Neder
land spreek, als ik prof. Piket voor de
toekomst het allerbeste wens; ik ben
ervan overtuigd, dat kartografisch Ne
derland nog meer van hem zal hören
(want hartstochten laten zieh niet zo-
maar beteugelen).
E.S. Bos
Arie Kers: een afscheid en een begin
Tot verdriet van zijn kollega's op het
ITC heeft ir A.J. Kers besloten om met
ingang van 1 Oktober 1988 gebruik te
maken van de wachtgeldregeling voor
571/2-jarigen en met pensioen te gaan.
Zoals veel topsporters besluiten om te
stoppen op hun hoogtepunt, meende
Arie Kers ook dat het beter zou zijn
om afscheid te nemen op een moment
waarop zijn kollega's nog steeds aange-
ven hoe onmisbaar hij eigenlijk is. En
die kollega's hadden gelijk, want nu
Arie daadwerkelijk vertrokken is, blijkt
overduidelijk welk een belangrijke rol
hij vervulde in de vakgroep Kartografie
van het ITC.
Arie Kers begon zijn carriere in de
kartografie bij de Topografische Dienst
Nederland in Delft, waar hij zo'n twin-
tig jaar zou blijven. Op het afscheids-
feest op 7 Oktober 1988 citeerde prof.
Ormeling sr de toenmalige direkteur
van de Topografische Dienst, de heer
den Hengst: "Ormeling", zei Den
Hengst, "als je ooit een goeie vent no-
dig hebt voor welke taak dan ook in de
kaartproduktie, onderwijs of planning,
neem dan Kers. Hij is niet gewend al
les op een kaart te zetten, hij kan op
tijd kleur bekennen, ziet de noodzaak
van revisie en kan inspelen op de aktu-
aliteit; allemaal eigenschappen, die een
goede kartograaf sieren." En enige ja-
ren na de oprichting van de afdeling
Kartografie op het ITC in Enschede had
Ormeling Arie Kers nodig. Om half elf
op een zondagavond in 1975 beide Or
meling hem op en nodigde hem uit om
op het ITC te komen werken. Het klikte
meteen, en in September 1975 kwam
Arie naar Enschede; terug naar zijn
geboorteregio.
Dertien jaar lang heeft het ITC daarna
mögen profiteren, vooral in het onder
wijs en bij de Consulting, van zijn ken-
nis en ervaring, met name op het
gebied van de topografische kartogra
fie. Zoals ook weer op de afscheidsre-
ceptie duidelijk werd gemaakt door de
aanwezige kursusdeelnemers, was Arie
een kundig en populair docent die,
vooral in de periode dat hij kursuslei
der was, het volste vertrouwen van Stu
denten genoot.
Dat vertrouwen werd hem ook als van-
zelfsprekend geschonken door zijn kol
lega's, die bij Arie nogal eens hun hart
kwamen uitstorten in moeilijke tijden.
De rol van Arie Kers als bindend ele-
ment in de vakgroep Kartografie kan
maar moeilijk onderschat worden: zon-
der op de voorgrond te treden en zon-
der ooit prat te gaan op zijn toch
enorme Verdiensten greep hij onopval-
lend in waar dat nodig was. Voor som-
migen was hij een mentor, voor
anderen een adviseur. Voor iedereen
was hij een fantastisch kollega, een
vriend en steun en toeverlaat, op wie
nooit tevergeefs een beroep werd
gedaan.
De waardering voor Arie Kers kwam
goed tot uiting op de afscheidsavond:
door zijn naaste kollega's werd een
avondvullend cabaretachtig totaalpro-
gramma aangeboden dat, hoewel ama-
teuristisch van aard, zelfs voor
iTC-begrippen uniek genoemd mocht
worden. En ook de afscheidstoespraak
van conrector Bos van het ITC bevatte
uitsluitend intens gemeende waarderen-
de woorden; woorden waarvoor geen
overtreffende trap meer bestaat.
De Nederlandse Vereniging voor Karto
grafie heeft ook volop van de inzet van
Arie Kers mögen profiteren: in de peri
ode 1977-1987 is hij bijvoorbeeld lid
geweest van het bestuur; als lid van de
Begeleidingscommissie pbna verficht
hij momenteel zijn laatste aktiviteiten
en jarenlang was hij de Nederlandse
vertegenwoordiger in de iCA-kommissie
'Technologie van de kaartproduktie'.
Jammer genoeg heeft hij zieh ook
daaruit teruggetrokken, ondanks Pro
testen van de Deense voorzitter.
Maar de nvk is nog niet van hem af:
tot groot genoegen van de redaktie
heeft Arie Kers ermee ingestemd om
een deel van zijn pas verworven vrije
tijd te besteden aan het Kartografisch
Tijdschrift en inmiddels draait hij vol-
ledig mee als redaktielid, alsof hij
nooit anders gedaan heeft. En toch is
het voor hem een nieuw begin; een
nieuw begin van een periode, die wat
ons betreft niet lang genoeg kan zijn.
C.P.J.M. van Elzakker
18
KT 1988.XIV.4
