of de Prinsengracht in Amsterdam, om maar niet te
spreken van de Straten in grote Amerikaanse Steden).
In die gevallen heeft het systeem behoefte aan een on-
derverdeling door middel van huisnummers.
In sommige gevallen is de gebruiker niet zozeer op
zoek naar een specifiek objekt (zoals de Euromast of
het Stedelijk Museum), maar eerder naar een objekt
van een bepaald type (een benzinestation bijvoorbeeld),
waaraan een aantal randvoorwaarden worden gesteld
(in de direkte omgeving van het voertuig, op dat mo-
ment geopend, van een bepaald merk). Om dit soort
zoekopdrachten naar behoren te kunnen vervullen wil
het systeem niet alleen de eigennamen van de Objekten
weten, maar ook de openingstijden en de merknaam.
De routeplannings-funktie is veeleisend. Om te voorko-
men dat het systeem een fysiek onmogelijke route gaat
plannen (bijvoorbeeld linksaf op een viadukt), dient er
Figuur 4. Kennis over inrijverboden is van wezenlijk belang
voor een goede routeplanning.
informatie beschikbaar te zijn of wegen elkaar gelijk-
vloers of ongelijkvloers kruisen. In het navigatie-
jargon heet dat: kennis van de topologische struktuur
van het wegennet. Om te vermijden dat er een route
wordt gepland die weliswaar in afstand de allerkortste
is, maar die de gebruiker via allerlei kleine bospaden
of landbouwwegen naar zijn bestemming zou voeren,
dient het systeem te beschikken over een funktionele
wegenklassifikatie, dat wil zeggen, een indeling in
hoofdwegen, sekundaire wegen enzovoort. Om tenslot-
te te voorkomen dat het systeem een route gaat plan
nen die niet geoorloofd is, dient het systeem op de
hoogte te zijn van het feit of de weg een openbare of
een priveweg is en van allerlei verbodsbepalingen (een-
richtingsverkeer, afslagverboden, maximaal toelaatbaar
gewicht) (figuur 4).
De routebegeleidings-funktie heeft enkele bijzondere
wensen op haar verlanglijstje. Deze funktie is vooral
geinteresseerd in de belevingsaspekten van de weg en
wil bijvoorbeeld weten of een bepaald weggedeelte
door de gebruiker wordt gezien als een plein, als een
rotonde, als een brug of als een tunnel. Verder wil deze
funktie weten welke rijbanen bij elkaar hören en welke
weggedeelten bij elkaar een samengestelde kruising
vormen.
Om ook op autosnelwegen en andere doorgaande we
gen goede en eenduidige instrukties te kunnen geven,
moet tevens bekend zijn welke plaatsnamen en weg-
nummers op de wegwijzers voorkomen.
De positiebepalings-funktie dient te kunnen beschikken
over een nauwkeurige en gedetailleerde beschrijving
van de geometrie (vorm en ligging) van de wegassen.
De ervaring heeft geleerd dat er goed genavigeerd kan
worden op bestanden die zijn afgeleid van topografi-
sche kaarten 1:10.000.
De visualiserings-funktie, tenslotte, heeft gegevens no-
dig over de aanwezigheid en ligging van topografische
elementen, zoals rivieren, kanalen en spoorlijnen, en
landgebruikseenheden als bos, bouwland, bebouwing,
open water enzovoort.
Het DEMETER-projekt
Het vervaardigen en het bijhouden van een dergelijk
gedetailleerd wegenbestand is beslist geen sinecure en
kost veel geld. Niemand kent op dit moment het wer-
kelijke bedrag, maar naar schatting zal het kreeren van
een bestand voor West-Europa 200 miljoen en het bij
houden 100 miljoen gülden per jaar gaan kosten. Van-
wege deze hoge kostenramingen hebben de firma's Phi
lips en Bosch-Blaupunkt besloten om zoveel mogelijk
aspekten van zo'n wegenbestand te standaardiseren en
de produktie-aktiviteiten daarvan op elkaar af te stem
men. Om dat te realiseren is het Eureka-projekt Deme
ter (Digital Electronic Mapping of European Territo
ry) in het leven geroepen. Dit projekt heeft de volgende
doelstellingen:
Het bepalen van de informatie die nodig is voor au-
tonavigatiesystemen als Carin en Eva.
36
KT 1989.XV.1
