mogelijk werden gemaakt door de fi-
nanciele ondersteuning van de bedrij-
ven die te zien waren op de kleine
beurs in het gebouw en die op voor-
treffelijke wijze doorlopende de-
monstraties gaven van de nieuwste
ontwikkelingen op het gebied van de
kartografische reproduktie. Ook aan
het enthousiasme van de bezoekers
zelf is het te danken dat de dagen
een sukses werden en dat de be-
langstelling voor de kartografische
reproduktie in ieder geval niet is af-
genomen.
Bezoekers van de lustrumdagen 'Re-
pro 15' hebben de lezingenbundel
toegezonden gekregen. Belangstellen
den die hiervoor eveneens in aanmer-
king willen komen kunnen dit laten
weten aan de heer A.H. van Kesteren,
kamer 1202, Postbus 20021, 3502 LA
Utrecht, tel. 030-852887.
Chr. J. Snabilie
Verslag studiedagen 1989
Van 30 mei tot en met 2 juni 1989
werden in Amersfoort de studiedagen
van de nvk gehouden. Ongeveer 30
deelnemers van zeer uiteenlopende
bedrijven hadden zieh ingeschreven
voor de 4 studiedagen, die als cen-
traal thema hadden: Wervende kaar
ten, bijvoorbeeld voor toerisme, ten-
toonstellingen, attraktieparken en
andere evenementen.
De organisatie was in handen van
J.A.M. Smeulders, in nauwe samen-
werking met W. Gross, direkteur van
de VW Gooi- en Vechtstreek. De be-
doeling van de dagen was de theore
tische ondergrond die in de lezingen
gegeven zou worden uit te diepen aan
de hand van een praktijkvoorbeeld.
De heer Gross speelde hierbij de rol
van opdrachtgever, die een wervende
kaart wil laten maken van een toe-
ristisch zeer aantrekkelijk gebied, na-
melijk het gebied rond de rivier de
Vecht (provincie Utrecht en Noord-
Holland).
Na de ontvangst met koffie opende
de vice-voorzitter van de nvk, F.J.
Ormeling, de studiedagen.
Hierna trad J.A.M. Smeulders als
eerste spreker op. Zijn lezing was
hoofdzakelijk gebaseerd op eigen
speurwerk in de Schaars aanwezige li-
teratuur over het onderwerp werven
de kaarten. Het toerisme is een van
de belangrijkste doelgebieden waar-
voor dit soort kaarten wordt vervaar-
digd. Wervende kaarten die toe-
ristisch van karakter zijn, moeten
volgens hem aan meerdere eisen
voldoen:
1. Het uiterlijk van de kaart moet er
zeer uitnodigend uitzien voor de
doelgroep.
2. Door de informatie op de kaart
moet de doelgroep naar het gebied
worden toegetrokken.
3. Bij gebruik van de kaart moet
men alle relevante informatie kun
nen vinden over het gebied.
Bij het thema wervende kaarten is er
naast deze kaart-inhoudelijke aspek-
ten voornamelijk sprake van een gra
fisch aspekt. De kaart moet boven
'de grijze massa' uitsteken, en zich-
zelf direkt verkopen.
De lezing van Smeulders waarin wer
vende kaarten in het algemeen be-
handeld werden, werd opgevolgd
door een toespitsing op het studiege-
bied door W. Gross. Als 'opdrachtge
ver' gaf hij alle achtergrond-
informatie over de Vechtstreek, die
nodig zou zijn om te komen tot een
redaktiemodel voor een Waterrecrea-
tie- en routekaart voor het Vecht- en
Usselmeergebied. Hierin passeerden
onder meer de volgende dementen de
revue: een stuk historie, kenmerken
van het Vechtgebied, konkurrentie
met andere watergebieden, het ont-
breken (tot nog toe) van een kaart
die speeifiek gericht is op de waterre-
creant in het Vechtgebied, en de in-
houdelijke eisen die aan de kaart ge-
steld zouden worden.
Na beide lezingen begon het idee van
een waterroutekaart voor de deelne
mers al veel meer te leven.
Na de lunch kreeg de groep kartogra-
fen versterking van 13 Studenten van
de Hogeschool voor de Künsten uit
Utrecht onder leiding van A.M. Lem-
men. De bedoeling was dat de Stu
denten het hele studieprogramma
mee zouden gaan lopen, om de krea-
tieve grafische aspekten (zo belang-
rijk bij wervende kaarten) in de kaart
(mede) vorm te gaan geven.
Grafisch ontwerper P.P. Mijksenaar
(Bureau Paul Mijksenaar, Amster
dam) toonde aan de hand van een
reeks dia's aan, aan welke eisen een
wervende kaart moet voldoen vanuit
het grafische gezichtspunt bekeken.
Heel in het kort kan zijn betoog wor
den samengevat met de AIDA-
formule:
1. Attention: de kaart moet direkt
opvallen tussen andere Produkten.
2. /nterest: de gebruiker moet overge-
haald worden om de kaart te be-
kijken.
3. Desire: de gebruiker krijgt de be-
hoefte om het gebied beter te leren
kennen.
4. Action: de gebruiker gaat naar het
gebied toe.
Parallel hieraan verlopen de drie lees-
fasen (onderscheidbaarheid, opneem-
baarheid en begrijpelijkheid). Dit
houdt onder meer in dat een kaart zo
duidelijk mogelijk moet zijn qua
vormgeving, inhoud, kleurgebruik
enz. en zo mogelijk ook zonder le-
genda begrepen moet worden. Een
KT 1989.XV.4
9
