V
Figuur I. Witte plekken in de aansluitingen. Een voorbeeld
van een ongewenst resultaat bij een van de proeven.
maken van een al in gebruik zijnd kleurkanaal. Een ne-
veneffekt hiervan was dat wegen die elkaar ten gevolge
van de verhouding schaal-wegbreedte overlappen, even-
eens deze signatuur verkregen. Een goed voorbeeld van
deze ongelukkige situatie zijn de drie 'snelwegen' ten
zuiden van Utrecht die hierdoor over grote afstand ver-
vormd zijn tot 'bebouwde kom' (figuur 2).
In het licht van de doelstelling van de kartografie in de
Afstandengids van Nederland (puur orienterend, en
niet noodzakelijk fraai) is besloten geen generalisa-
tie-slag te leveren om deze problematiek op te lossen.
Voor de ongelijkvloerse kruisingen zou zonder speciale
aanduiding de bovenstaande intersektie-problematiek
eveneens gelden. Om de situaties waar wegen niet op
elkaar aansluiten toch zichtbaar te kunnen maken, is
een speciale procedure ontwikkeld waarbij de 'over-
gaande' weg ook inderdaad in het kaartbeeld över de
andere weg heen wordt afgebeeld.
Bij de tekstelementen speelde een geheel ander pro-
bleem een rol. Hierbij was met name de afstemming
van de korpsgroottes en lettertypes tussen Intergraph-
teksten en Scitex-teksten een kruciaal punt. De plaat-
sing van teksten werd immers met behulp van het
Intergraph-systeem gedaan. Om een plaatsnaam goed
te kunnen (ver)plaatsen binnen het totale kaartbeeld
('editing') was het dan ook een absolute noodzaak de
metrische verschillen tussen een tekst in beide Systemen
zo gering mogelijk te houden. Na verschillende aanpas-
singen aan beide zijden is uiteindelijk een zeer bevredi-
gend resultaat verkregen. Hierbij mag niet onvermeld
blijven dat door de toepassing van uitsparing in de
vorm van een rastergrafische 'fatmask' öm de teksten
(vrijzetten) veel Problemen automatisch werden op-
gelost.
Figuur 2. Bebouwings-signatuur vult eerder ontstane witte
plekken in de aansluitingen op, maar misvormt ook situaties
bij overlappende wegen. Soms leidt dit tot emstige vervor-
mingen, zoals het geval is bij de aaneengesloten snelwegen
ten zuiden van Utrecht.
De verwerking bij Tele Atlas
Op basis van de kennis en ervaring die was opgedaan
tijdens de proeven, is een procedure ontwikkeld waar
bij de verwerking binnen het Scitex-systeem zonder in-
grijpen van een Operator kon plaatsvinden. Voor de
verwerking van de gegevens aan de zijde van Tele Atlas
is een procedure ontwikkeld waarbij de inzet van man-
kracht minimaal zou zijn. In de praktijk betekende dit
het inzetten van mensen bij alleen die delen van het
kartografische en technische proces waarbij een mens
(kartograaf) het voorlopig zal blijven Winnen van een
Computer, dus bijvoorbeeld bij het goed plaatsen van
teksten in de kaart en bij het oplossen van schaalpro-
blemen, zoals het geval is bij regioplaatsen die buiten
het kaartkader vallen.
De door Tele Atlas gevolgde procedure bestond grof-
weg uit de volgende onderdelen (figuur 3):
Voorbewerking: Hierbij werden de basisgegevens ge-
aggregeerd, geselekteerd, en op een handige manier
gestruktureerd. In deze fase zijn de 7 in het basis
bestand voorkomende wegkategorieen teruggebracht
naar het voor dit produkt benodigde aantal van 5. Ook
zijn de regiolokaties voorzien van een letterkodering.
Hierbij is automatisch gegeneraliseerd door lokaties Sa
men te voegen indien zij voldeden aan de volgende drie
voorwaarden:
1. onderlinge afstand is hemelsbreed kleiner dan 2 mm
in het kaart je;
2. het verschil in de afstand van de lokaties tot het
hoofdknooppunt (de regioafstand) wijkt niet signifi-
KT 1989.XV. 4
17
