Omdat simultaanvertaling om praktische en financiele
redenen niet mogelijk was is na veel diskussie besloten
om als enige voertaal van de konferentie voor het En
gels te kiezen. Dit leverde Protesten op van zowel de In
ternational Society for the History of Cartography als
van potentiele deelnemers uit Frankrijk. Het had tot
gevolg dat slechts twee deelnemers uit Frankrijk zieh
inschreven.
Sponsoring van de konferentie is vrijwel onmogelijk ge-
bleken. De belangrijkste Sponsor was de KFM, die de
vliegtickets van zes Oosteuropeanen verzorgde (twee
daarvan konden echter op het laatste moment geen ge-
bruik maken van dit aanbod).
Hevige diskussies in het organisatiekomite waren het
gevolg van een verzoek om informatie over het kongres
uit Kaapstad. Een besluit lag echter voor de hand, daar
de raad van de Universiteit van Amsterdam, de gastheer
van het kongres, kontakten met Zuid-Afrika afwees.
Het Comite van Aanbeveling, ingesteld om met name
de aanvragen voor Sponsoring te ondersteunen, bestond
uiteindelijk uit een groep van twintig notabele perso-
nen, waaronder de toenmalige minister van Welzijn,
Volksgezondheid en Cultuur, mr drs F.C. Brinkman.
Social events. Na afloop van de sessies was er vrijwel
elke dag een reeeptie in een museum, waar een begelei-
dende tentoonstelling werd gehouden. Twee maal werd
het vervoer door het komite geregeld, in een rondvaart-
boot naar het Scheepvaartmuseum en in historische
trams naar het Rijksmuseum. Op vrijdagavond werd in
het Amsterdamse restaurant 'De Compagnie van Verre'
een slotdiner gehouden. Dit restaurant had niet alleen
vanwege de naam een direkte band met twee konferen-
tiethema's, maar bood ook een passende entourage.
Het restaurant in de vorm van de romp van een
zeventiende-eeuws schip ademt de maritieme sfeer, zelfs
de bediening door het 'scheepsvolk' was in stijl, soms
zelfs op het rauwe af. Op zaterdag was er een exkursie
door het Noordhollandse polderland, georganiseerd
door de sektie Historische Geografie van de Universiteit
van Amsterdam.
Opbouw van het kongres
Tot dan toe was het op de kongressen voor de geschie-
denis van de kartografie gebruikelijk om de lezingen te
presenteren in sessies, die gedeeltelijk parallel verliepen.
De ervaringen van de deelnemers aan de konferentie te
Parijs in 1987 waren niet onverdeeld positief. De paral-
lelle organisatie daar - voortdurend twee en op een
ochtend zelfs drie sessies tegelijkertijd - leidde tot een
rommelig geheel. Het bleek niet te voorkomen dat ses
sies uitliepen. Deelnemers die na afloop van een lezing
van zaal wensten te wisselen, veroorzaakten een perma
nent rumoer. Ook waren er klachten dat deelnemers
gaarne twee tegelijk gehouden sessies bij hadden willen
wonen. In totaal kon men zo in Parijs een tachtigtal le
zingen presenteren.
Daarnaast bleek het in de Aula van Amsterdam prak
tisch niet mogelijk om twee sessies tegelijkertijd te hou
den. Om deze twee redenen werd besloten geen parallel
programma te plannen.
Deze beslissing gaf beperkingen aan het totaal aantal
lezingen. Negentig onderzoekers hadden laten weten
een lezing te willen presenteren, terwijl er in de acht
sessies, inklusief de openingsrede van prof. Koeman,
slechts plaats voor 26 lezingen was.
Het gevolg was dat een groot aantal lezingen uit de
boot zou vallen, waarbij nog komt dat verschillende
toen nog potentiele deelnemers hadden laten doorsche-
meren dat hun komst afhankelijk was van het al dan
niet presenteren van een paper. Gezien vanuit de visie
van de financiers van de deelnemers is dit begrijpelijk,
de geldkranen zijn immers overal dichtgedraaid. Deze
praktijk heeft echter zijn bedenkelijke kanten. Het zou
er toe kunnen leiden dat bij toekomstige konferenties
het aantal deelnemers het aantal lezingen zal gaan be-
naderen. Dit zou dan weer betekenen dat - een beetje
gechargeerd gesteld - er alleen nog maar internationale
konferenties gehouden kunnen worden waar niet veel
meer dan veertig personen aan deelnemen, het alterna-
tief immers zou liggen in noodoplossingen als vier-,
Figuur 1. De 'Open Marktwas de ideale plaats om tot per-
soonlijke uitwisseling van gegevens te komen. (Foto: P.C.J. van
der Krogt)
KT 1991.XVII.1
42
