rectoraat Territoriale Verdragen van het Ministerie van
Buitenlandse Zaken.
De eisen die in Indonesie worden gesteld aan de topo-
graaf, als verzamelaar van geografische namen, gaan
die van de Nederlandse topograaf in taalkundig opzicht
ruimschoots te boven. Om zijn werk goed te kunnen
doen moet de topograaf grondig op zijn specifieke taak
worden voorbereid. Begeleiding door het Pusat Pembi-
naan dan Pengembangan Bahasa, dat regionale kan-
toren in alle provincies heeft, ligt voor de hand. Aan de
normale uitrusting van de topograaf zou in Indonesie
standaard een taalgeografische kaart moeten worden
toegevoegd. De topograaf zou op elke tocht de beschik-
king moeten hebben over een meertalige (gecombi-
neerde) glossary met taalaanduiding. De eerste zou bij-
voorbeeld gebaseerd kunnen worden op de Language
Atlas of the Pacific Area, de tweede op de basiswoor-
denlijsten verzameld door de Australian Academy of the
Humanities, die onder meer ten grondslag lagen aan de
in de Language Atlas gegeven classificatie (deze geven
de meeste woorden die zo'n glossary zou moeten
bevatten), of op woordenboeken vervaardigd door het
Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa.
Het feit dat topografische verkenning in dit uitgestrekte
land een uitermate omvangrijke operatie is, die niet
regelmatig in dezelfde mate van detaillering kan worden
uitgevoerd, maakt een goede voorbereiding zeer belang-
rijk. Omdat dit werk tevens een unieke gelegenheid
vormt voor verzameling van taalkundige gegevens, kan
de internationale taalkundige theorievorming van een
goede samenwerking van taalkundigen en topografen
meepro fiteren.
Noten
Drs. T.R. Tichelaar, momenteel werkzaam als redacteur kar-
tografie bij Wolters-Noordhoff (Atlas Produkties), was in
1989 betrokken bij de organisatie van de UNGEGN/BAKO-
SURTANAL Workshop on Toponymy in Cipanas.
1. Badan Koordinasi Survey dan Pemetaan, de Indonesische
nationale instantie voor karteringen en inventarisatie van
natuurlijke hulpbronnen.
Literatuur
Badudu, J.S. (1984), Pelik-pelik Bahasa Indonesia. Bandung.
Gent, L.F. van (1915), Aardrijkskundige benamingen in
Midden- en Oost-Java. Jaarverslag van den Topographischen
Dienst in Nederlandsch-Indie over 1915. Batavia, pp. 176-212.
Muller, K. (1990), Maluku. Berkeley.
Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa (1991). Kamus
Besar Bahasa Indonesia. Jakarta.
Sandi, I Made (1990), Geographical names on Indonesian
maps. Proceedings of the Workshop on Toponymy held in
Cipanas, Indonesia 16-28 October 1989. Cibinong, pp. 74-79.
Sudjiman, Panuti (1990), The diversity of languages in Indo
nesia. Proceedings of the Workshop on Toponymy held in
Cipanas, Indonesia 16-28 October 1989. Cibinong, pp. 41-53.
Widjiono Wasis (red.) (1989), Ensiklopedi Nusantara.
Jakarta.
Wurm, S.A. S. Hattori (red.) (1981), Language Atlas of the
Pacific Area. Canberra.
Yusron Halim (1989), Needs for geographical names standard-
ization in Indonesia. Proceedings of the Workshop on Topo
nymy held in Cipanas, Indonesia 16-28 October 1989. Cibi
nong, pp. 99-107.
64
KT 1993.XIX.3
