administer the Standards) (kapoor, 1980). Op deze manier,
onder andere door het goedkeuren van 25 cursussen wereld-
wijd, is de IHO in Staat geweest om de verbetering van de
hydrografische opleiding te stimuleren.
Bij andere vormen van technische hulp heeft de IHO ervoor
gezorgd dat deskundigen landen bezochten die van plan
waren om hydrografische diensten te ontwikkelen, om deze
te kunnen adviseren. Dit heeft geleid tot een voortdurende
toename van het aantal officiele hydrografische diensten en
een verbetering van de hydrografische opnamecapaciteit in
de wereld.
KT 1994.XX.4
15
Noten
A.J. Kerr is directeur van het International Hydrographie Bureau
in Monaco (7, Avenue President J.F. Kennedy, P.O. Box 445, MC
98011 Monaco Cedex).
Dit artikel is vertaald door F.J. Ormeling, met hulp van de heer
J.G. Ferwerda.
1De North Sea Hydrographie Commission bestaat uit vertegen-
woordigers van de Hydrografische Diensten van de landen
Groot-Brittannie, IJsland, Noorwegen, Zweden, Denemarken.
Duitsland, Nederland, Belgie en Frankrijk. Doel van hun werk
is de coördinatie van de hydrografische kartering van de
Noordzee en de uitbating van de gegevens (noot vertaler).
2. IHO. The International Hydrographie Review wordt tweemaal
per jaar uitgebracht door het Internationale Hydrografische
Bureau in Monaco.
Literatuur
Fräser, F.L. (1984), International Cooperation in hydrography and
modern techniques in hydrographic surveying. International
Hydrographie Review, Vol. LXI (2), pp. 7-15.
IHO (1988), Chart Specifications of the IHO and Regulations of
the IHO for International (INT) Charts. M-4. Losbladig.
IHO (1992), Basic Document ofthe International Hydrographic
Organization. M-l, November 1992 edition.
IHO (1993a), Annual Report of the International Hydrographic
Organization, Part 1 - General.
IHO (1993b), IHO Transfer Standard for Digital Hydrographic
Data. Version 2.0, November 1993. S-57. Losbladig.
Jones Meirion T. et al. (1994), Supporting Volume to the
GEBCO Digital Atlas. Natural Environment Research Council,
UK. ISBN 1 85531 109 7.
Kapoor, D.C. (1980), Standards of Competence for Hydrographic
Surveyors. International Hydrographic Review, Vol. LVII (1),
pp. 25-50.
Kerr, A.J. (1990), Status Report on Activities of IMO and IHO
Concerning the Electronic Chart. International Hydrographic
Review, Vol. LXVI1 (2), pp. 7-16.
Kottman, C.A. (1992), Some questions and answers about digital
geographic information exchange Standards. 2nd edition, Novem
ber 1992, 69 pp.
Langeraar, W. (1969), Towards an International Chart. Interna
tional Hydrographic Review, Vol. XL VI (2), pp. 7-16.
Moitoret, V.A. (1971), The International Hydrographic Bureau:
50 years of progress. IHB Publication M-2.
Newson, D.W. (1983), Nautical Chart Standardization. The Jour
nal of Navigation, Vol. 36 (3).
Newson. D.W. A. Richardson (1975). The International Sche
ine of Medium and Large Scale Charts of the North-eastern Atlan
tic Area. International Hydrographic Review, Vol. LH (1), pp. 87-
98.
NSHC, North Sea Hydrographic Commission (1986), Report of
the NSHC Working Group on Electronic Chart Display Systems
(Chairman: Rear Admiral L.H. van Opstal).
Ritchie, G.S. (1989), The work of the International Hydrographic
Organization. The Journal of Navigation, Vol. 36 (1), pp. 116-
123.
Simpson, D. (1993), Some observations on the use of GPS and
Charts. International Hydrographic Review, Vol. XXX (2),
pp. 29-38.
