Nieuwe digitale topografische
kaart Cura^ao
KARTOGRAFISCH TIJDSCHRIFT
H. Koch
kaarcproduktie; topografische kartografie; praktijk trefwoorden
map production; topographic cartography; applications keywords
production de cartes; cartographie topographique; applications mots-CLES
De opdracht die KLM AEROCARTO kreeg was duidelijk:
vernieuw de topografische kaartserie 1:25.000 van
Cura9ao. De Dienst van het Kadaster van de Neder-
lands Antillen wilde de oude kaart uit 1978 graag ver-
vangen door een actuele versie. Natuurlijk konden we
onze inktpennen weer losweken en de graveerstiften
aanpunten. Onze reproduktie afdeling zou weer meters
stabileen, etsfilm, negatieve en positieve film kunnen
laten aanrukken. Maar was dat wel nodig? Had KLM
AEROCARTO niet nog onlangs een digitale Grootschali-
ge Basiskaart van geheel Cura^ao geproduceerd? Goed,
het verschil in schaal tussen 1:500 of 1:25.000 is wel
aanzienlijk. Maar als heel Cura9ao al is uitgetekend,
waarom dan alles weer opnieuw (op een andere schaal)
tekenen? Dat moest toch anders kunnen. Dit artikel
geeft een körte beschrijving van de werkzaamheden.
In 1978 produceerde klm aerocarto
een topografische kaartserie van de
Nederlandse Antillen. Nu wilde de
Dienst van het Kadaster van de Neder
landse Antillen de oude kaart van Cu-
ra9ao (1:25.000) geactualiseerd zien.
Het hoofd van de dienst had echter
een vooruitziende blik: een van de
eindprodukten moest 'een' digitaal be
stand zijn.
De eerste vraag was dus: hoe actuali-
seer je een kaart, die alleen nog als
'eindfilm' beschikbaar is, met als eind-
produkt een digitale kaart (en een ge-
drukte oplage daarvan). Hoe dat digi
tale bestand eruit moest zien was ver-
der nog niet gespecificeerd. De moge-
lijkheden werden onderzocht.
Keuze produktiemethode
Voor het actualiseren van een bestaan-
de analoge kaart met als eindproduk
ten een digitaal bestand en een ge-
H. Koch is project-
manager bij KLM
AEROCARTO BV
(Fruitweg p,
2925 ke Den Haag,
telefoon ojo-
3803311)
drukte kaart (in zes kleuren), zijn in beginsel twee verschil-
lende basismethoden denkbaar. Dat zijn:
analoge produktie - digitaal omzetten
digitaal omzetten - digitale produktie
Beide mogelijkheden gebruiken de oude kaart als basis.
Juist doordat de oude kaart wordt gehandhaafd ontstaat een
aantal ingrijpende problemen. Het omcontacten van de
oude eindfilms naar een bewerkbare kopie is een mogelijke
bron van onnauwkeurigheden.
Bij een geheel analoge opzet (optie 1) is het mogelijk om
aan het eind van het gehele proces de eindfilms te scannen,
wat dan 'een' digitaal eindprodukt oplevert. Het aldus ver-
kregen rasterbestand is echter totaal ongeschikt voor verdere
beheers- en gebruiksdoeleinden. Om na een analoge pro
duktie het geheel alsnog te digitaliseren is 00k niet erg zin-
vol: feitelijk is er dan sprake van een dubbele produktie.
Bij een digitale 'update' (optie 2), waarbij eerst het oude
kaartbeeld wordt gedigitaliseerd, zal de nauwkeurigheid
laag zijn. Gedacht kan dan worden om eerst de oude eind
films te scannen en dit rasterbeeld daarna te digitaliseren.
Met de produktie van een geheel nieuw kaartbeeld verval
len alle nadelen van de vorige opties.
Met deze derde optie is dan geen sprake meer van 'actualise
ren' maar van een geheel nieuw te vervaardigen kaart. Mid
dels fotogrammetrie kan een nieuw vectorbestand worden
opgebouwd dat de basis voor de nieuwe kaart kan vormen.
Een vierde mogelijkheid lag echter overduidelijk voor de
hand. In 1989 had klm aerocarto het gehele eiland Cu-
ra9ao gefotografeerd en vanuit die opnamen (fotogramme-
trisch) een Grootschalige Basis Kaart Cura9ao (de gbkc) ge-
karteerd. Dit vectorbestand is opgebouwd voor een weerga-
ve in de schalen 1:500, 1:1000, 1:2000 en 1:5000.
Zouden deze bestanden niet gebruikt kunnen worden voor
de produktie van de nieuwe kaart? Een gereduceerd en ge-
generaliseerd bestand van de gbkc waarborgt een uitzon-
derlijk hoge precisie en een fraaie detaillering. Was het tech
nisch mogelijk binnen het gestelde budget?
15
