KARTOGRAFISCH TIJDSCHRIFT
dat de illustraties behalve breder ook evenredig veel hoger
worden, waardoor je veel ruimre verliest (figuur 8b).
Je voorkomt deze problemen door een indeling te maken
met meer dan een kolom. De tekstregels worden dan niet
zo lang en illustraties kunnen gemakkelijker worden inge-
past. Een veel gebruikte indeling is die met een brede tekst-
kolom met een kleinere marge-kolom (figuur 8c). Grote
plaatjes kunnen tussen de tekst en kleine plaatjes in de
marge geplaatst worden. De marge kan ook gebruikt wor
den voor het plaatsen van bijvoorbeeld trefwoorden. Een
andere mogelijkheid is een verdeling in twee kolommen van
gelijke breedte (figuur 8d). Grote illustraties kun je over
twee kolommen plaatsen. Bij een bladindeling met drie ko
lommen is nog meer variatie in plaatsing mogelijk (figuur
8e). Let er wel op dat de kolommen niet zo smal worden
dat de tekst na twee of drie woorden moet worden afgebro-
ken. Kolomindelingen kunnen ook worden gecombineerd,
bijvoorbeeld een twee-kolomsindeling voor tekst met een
vier-kolomsindeling voor illustraties.
1996-xxn-i
Figuur p.
Horizontale
basisblokken.
Noot:
Gedeelten van dit
artikel zijn gebaseerd
op bestaande teksten
waaraan Jaqueline
van Aller en
JanHendrik Geels
hun medewerking
hebben verleend.
Figuur 8.
Vertikale indeling
in kolommen.
Horizontale indeling
in basisblokken
Alleen een verticale indeling in kolom
men kan voldoende zijn, maar nog
meer regelmaat in de vlakverdeling is
soms wenselijk. In dat geval moet het
stramien ook horizontaal in vakken
worden verdeeld. Voor de horizontale
lijnen maak je gebruik van de basislij-
nen van de platte tekst. Dit is de rege-
lafstand en hangt af van de keuze van
de broodletter. Daarnaast gebruik je de
lijnen die de x-hoogte van de letter
aangeven. Deze lijnen vormen de basis
om figuren tussen de tekst te plaatsen
(figuur 9).
De kolommen kunnen worden ver
deeld in een aantal vakken van gelijke
hoogte. Het totaal aantal regels van de
kolom min de witregels moet deelbaar
zijn door het gewenste aantal blokken.
Deze keuze bepaalt de uiteindelijke
hoogte van de zetspiegel. Elk basisblok
heeft nu de hoogte van een vast aantal
regels plus een x-hoogte. Er ontstaat
op deze wijze een stramien van basis
blokken waarbij alle te plaatsen figuren
en tekst een formaat krijgen ter groot-
te van een of meer blokken.
In het volgende deel komt aan de orde
hoe je binnen het basisstramien een
evenwichtige vlakverdeling kunt be
werkstelligen.
12
