ßu(*) KARTOGRAFISCH TIJDSCHRIFT I997-XXIII-2 Er vanuit gaande dat een element van een taalkundige combinatie op drie niveau's de membership funcrion Ha(x) heeft, dan kunnen 'zeerÄ en minder als volgt worden gedefinieerd: Ei,i(x) x> k 0, x< k en \xA{x-k), waar 'zeer wordt genoteerd als TA, en 'minderals lA. pA(x) 1.0 - \Vn s minder laag 0.5 - 1 laag zeer laag \>C x 0 X om afzonderlijke curves van de verster- kende en de afzwakkende bepalingen te herkennen (zie figuur 5). In het gei'mplementeerde prototype systeem [Jiang, 1996] werken de beide Parameters X en y 00k afzonderlijk als een versterkende en een afzwakkende bepaling (zie figuur 4). Semantische functies kunnen worden beschouwd als functies die worden toegepast op de eerste onzekerheden die worden verkregen na het genereren van fuzzy gegevens. Voor het hele overlay-model is het echter slechts een stap. Een andere belangrijke compo- nent van overlay-operaties is combina- tie. Deze wordt hierna besproken. Kader 3. Definitie van versterkende en afzwakkende bepa lingen. Figuur y. De se mantische functies zeer en minder. Figuur 6. Combi- natie met gebruik van de max-min functie. kunnen grafisch worden weergegeven met zogenaamde max-min functies. In gewoon taalgebruik betekent dit dat als een gebruiker gebieden wil zien met een mutige OF hoge vervuilingsindex hij in feite beide wil zien. Het logische of wordt gebruikt om aan te geven dat een specifieke waarde mogelijk behoort tot ofwel de matige, ofwel de hoge klasse. De voorgaande secties vormen de basisprincipes voor fuzzy ruimtelijke analyse. Een uitgebreid fuzzy overlay-model is in detail als voorbeeld besproken in Jiang en Kainz [1996]. Visualisatie om fuzzy overlay analyse te verge- makkelijken Visualisatie kan fuzzy overlay analyse die tot doel heeft om structuren en patronen te ontdekken en beter te leren ken nen, vergemakkelijken. Visualisatie speelt een rol bij zowel de weergave als de exploratie van gegevens. Onzekerheid kan op efficiente wijze worden weergegeven en tijdens het dynamische proces van exploratie van de gegevens kunnen gemakkelijk patronen en afwijkingen worden geidentifi- ceerd. Weergave van de sublaag voor onzekerheid Om het maken van beslissingen op basis van visuele infor- matie te vergemakkelijken moet de sublaag effectief en effi- cient worden gevisualiseerd met verschillende visuele varia- belen. Binnen het kader van het onderzoek zijn een aantal kleurvariabelen gebruikt om onzekerheid weer te geven. Het zijn kleurtint, grijswaarde, verzadiging, willekeurig ver- deelde stippen en achromatische grijswaarde. Voor een de finitie van deze begrippen wordt de ge'fnteresseerde lezer verwezen naar relevante literatuur3). Hier wordt volstaan met opmerkingen over slechts enkele variabelen. Er worden twee soorten grijswaarden onderscheiden. Grijswaarde gaat van wit naar een volledig verzadigde kleurtint, terwijl grijswaarde (-) van zwart naar een volledig verzadigde kleur tint loopt. Willekeurig verdeelde stippen zijn te vergelijken met grein in Bertin's systeem van grafische variabelen. Door de dichtheid van de willekeurig verdeelde stippen te varie- ren kunnen verschillen in de waarden van gegevens worden uitgedrukt. In een achromatische schaal bestaan de variabe len kleurtint en verzadiging niet, alleen grijswaarde. Perceptietests Onzekerheid kan worden omschreven via membership van een bepaald object van een onzekerheidsklasse. Als een fuzzy begrip bijvoorbeeld wordt weergegeven door een be- Combinatie als een ander prin cipe voor fuzzy overlay analyse Het idee van combinatie is direct af- komstig van de metafoor van het na- tuurlijke taalgebruik. In plaats van een aan een klasse toegekende eigenschap zoals matig of hoog prefereert een ge bruiker soms een tussenliggend ant- woord, bijvoorbeeld de vervuilingsin dex is matig of hoog. Figuur 6 laat membership curves zien van resp. ma tige en hoge vervuilingsindices. De si- tuaties matig OF hoog en matig EN hoog A matig B hoog C matig of hoog D matig en hoog 11

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Kartografisch Tijdschrift | 1997 | | pagina 13