II
O"'
KARTOGRAFISCH TIJDSCHRIFT
I997-XXIII-2
Routebord op weg van Novosibirsk naar
het zuidwesten.
niet eens drinkt, gaat het beter af. Dan
op weg met een behoorlijke vaart Over
de bevroren wegen. Ondanks sneeuw-
ploegen ligt er door de constante
sneeuwval een laag tot ijs gereden
sneeuw op de wegen waar de plaatselij-
ke chauffeurs toch nog een redelijke
snelheid op weten te bereiken. Na een
tocht van zo'n 60 km zuidwaarts slaan
we af van de hoofdweg naar een ge-
hucht aan de rivier, Krasniy Jar
('Mooie Oever'), waar deze door een
stuw stroomafwaarts verbreed is. In
een datsja waar je kamers en warme
kleren kunt huren worden we uitge-
rust om te gaan vissen. Uitgedost met
een pelsmantel, bontmuts en viltlaar-
zen proberen we vervolgens met de
auto (4x4) het ijs van de rivier op te
komen, maar we raken telkens vast en
moeten door de back-up auto steeds
vlotgetrokken worden. Dan gaan we
maar te voet verder en na twee kilome-
ter lopen zijn we op een plaats midden
in de rivier waar het goed vissen
schijnt. We krijgen dan les in het gaten
boren: in wat een paar slagen lijkt zijn
onze begeleiders door 1,20 meter ijs
heen; het kost ons veel meer tijd. Dan
krijgen we elk een lijntje met een blin
kende haak die we op en neer moeten
bewegen. Ondanks de dikke kleren
zijn we ijskoud als we eindelijk met
vis(je) en al gefotografeerd kunnen
worden. Hierin is natuurlijk voorzien,
de dessen zijn 00k mee het ijs opgeno-
men. Maar pas als we na de vangst in
de datsja terug zijn wordt het eigenlij-
ke doel van de excursie duidelijk: het
vissen was maar een excuus, en de rest
van de dag brengen we aan tafel door.
Wanneer we tegen donker weer in het
hotel worden afgeleverd door Dmitry,
Vladimir Tikunov (Russisch lid van de
iCA-opleidingscommissie) en hun col-
lega's is de stemming prima.
's Maandags worden de iCA-vertegen-
woordigers ontvangen door de Siberi-
sche tak van de Russische Academie
van Wetenschappen in Akademgoro-
dok (de Siberische 'wetenschapsstad'
waar vijf jaar geleden nog 50.000 aca-
demici werkten in prestigieuze onder-
zoeksinstituten), 's winters een uur rij-
den vanuit Novosibirsk. 's Middags
volgt een bezoek aan het Geologisch
Museum, met een prachtige edelste-
nencollectie. Heiaas is de lunch erbij
ingeschoten, en als we tegen de avond
weer in de stad terugkomen worden
we onderschept door Dmitry's direc-
teur, die ons meeneemt naar zijn
kamer en niet accepteert dat we vrien-
delijk nee zeggen als hij weer wil in-
schenken. Dat gaat verkeerd, merken
we 's nachts, vlak voor de officiele ope-
ning waarop Mike en ik beiden een
'keynote address' moeten houden. Het
ontbijt laten we staan en het lukt ge-
lukkig met de toespraken. Die worden
gehouden pal voor een metershoog
borstbeeld van Lenin, die hier in Sibe-
rie nog niet van zijn voetstuk is ge-
haald (het communisme met Zjoe-
ganov scoort hier nog hoog, niettegen-
staande provocerende graffiti Over Zji-
rinovski längs de Straten). De vertaling
van de voordrachten geschiedt simul-
taan zonder koptelefoons. Als het ge-
luid van de microfoon tijdelijk uitvalt
komt mijn tolk naast me in het
spreekgestoelte staan om me beter te
kunnen hören, wat wel gezellig is maar
00k behoorlijk warm.
Na de opening van de tentoonstelling,
lunch en middagprogramma (er zijn
parallelsessies voor de meer dan 200
deelnemers) krijgen we een rondlei-
ding door het bedrijf van hoofdspon-
sor Sibgeoinform (vroeger de plaatse-
lijke vestiging van de Topografische
Dienst) dat zieh vooral bezighoudt
met de produetie van digitale kaarten
(heads-on digitizing) en van multi-
purpose kadastersystemen voor de na-
tuurlijke hulpbronnen. Het wordt ge-
volgd door een reeeptie met Russische
Champagne, wodka en lekkere hapjes.
Als we denken weer naar huis te kun
nen worden we weer naar de kamer
van de directeur gevoerd voor een rijk
besprenkelde voortzetting van de re
eeptie, met het plaatselijke kader.
De volgende dag worden Mike en ik
begeleid naar Akademgorodok waar
we twee opleidingsinstituten bezoeken,
onder andere het informaticacollege
waar men al op zijn/haar ije jaar be
ginn Novosibirsk blijkt voor de Ame-
rikaanse ESRi-vertegenwoordigers die
00k mee zijn een uitgezochte plaats
om programmeurs aan te trekken. De
oudere Russen zijn daar verbolgen
over: voor een land dat als eerste een
satelliet om de aarde had cirkelen moet
dat 00k moeilijk zijn te verkroppen.
Daarna bezoeken we het Gis-centrum
van de Academie, waar 00k een stel
Beigen werkt aan een in het kader van
een door de eu betaald onderzoek ver-
strekte opdracht.
's Middags mögen we weer niet naar
Voor de Academie van Wetenschappen met prof. Dmitry Lisitsky.
38
