,Q
Qf
Papierfabr^
ffiKoopliandel
Sil
qr
ra usq-
T~
m
Fransensing el
1= Sint-Teunisg^ng
2~ Pon
w 2>-Pompenstra...
w Maas/7)Ä<^~Hgogzwane^str.
%4= Hoograams/raat
lf&-
||- uG^w e1N17,20A.3
L ilfcP-Q- 1 ß9,50.51.6.
3 ii,3,6,9,11
Griend
STADHU1S- WILHELM'NABRJu
KARTOGRAFISCH TIJDSCHRIFT
I999-XXV-3
Er was namelijk een excursie gepland
naar de Sappi, een Maastrichtse pa-
pierproducent volgens het program-
maboekje. Nooit van gehoord. 'Tref-
punt: Sappi, Biesenweg 16 (zie stads-
kaart).' Nu ben ik dol op papier en
had ik al eens oude papiermolens in
Angouleme bezocht, maar een echte
papierfabriek van binnen bekijken, dat
was me nog nooit gelukt. Er moest dus
gehandeld worden! Eerst maar gauw de
voordracht van mijn mede-geodeet
Paul van Asperen volgen, en dan snel
naar de papierfabriek (de aanvang was
verschoven naar 10 uur). Maar hoe
kom je daar? Daarvoor raadpleeg je
natuurlijk de kaart, de kartografen be-
velen dat zelfs aan. Inderdaad, in het
programmaboekje bevindt zieh een ta-
melijk gedetailleerde stadskaart, zon-
der schaalaanduiding overigens (wel
met een telefoonnummer in de linker-
benedenhoek, waar zou dat voor die
nen? om te vragen hoever het lopen
is?)Het mecc, waar ik me bevind,
Staat er luid en duidelijk op. Maar
waar is nou de papierfabriek? Dat zal
wel op een industrieterrein zijn, dus ik
moet in het grijze gebied gaan zoeken.
He, daar is de Biesenweg, laat ik maar
even een cirkel eromheen zetten (fi-
guur 3). Nu gauw op weg. Eerst met
de bus naar de Markt (dat weet ik nog
van zondagavond), dan een eindje
door de Boschstraat (die ken ik nog
van het luidruchtige Festi-Village van
maandagavond) en dan moet daar er-
gens de ingang zijn, waarschijnlijk aan
de kant van de Maas. Mis hoor. De in
gang blijkt heel ergens anders te zitten,
en Staat helemaal niet op de kaart uit
het boekje! Gelukkig zit men nog ge
duldig op mij te wachten, en de excur
sie blijkt indrukwekkend (net als die
op donderdag naar de bruinkoolgroeve
en elektriciteitscentrale, 00k grensover-
schrijdend). Maar wat ging er nou
Figuur 3. De kaart
van Maastricht uit
het programma-
tje. Een zoek-
plaatje.
H
'S.
CtJW
QIO
rk-
1611 c?
in
mis?
Figuur 4. De kaart
van Maastricht uit
de tas met gratis
drukwerk.
mm f,
1 jr
Uarnr qj
:.'«3T gl«*
Met 'zie stadskaart' bedoelde de con-
grescommissie natuurlijk de adac-
kaart van Maastricht die in de mooie
tas met gratis drukwerk zat (figuur 4).
Alles Staat er goed op, buslijnen, pa
pierfabriek, juiste ingang. Had ik die
maar meegenomen. Maar waarom
heeft de congrescommissie niet zelf, in
het programmaboekje, gezorgd voor
speciaal kaartmateriaal, zodanig dat de
gebruiker snel op weg wordt geholpen
naar zijn of haar bestemming? Het
komt naar mijn idee doordat het voor
veel kartografen nog geen tweede na-
tuur geworden is om zieh in de gebrui
ker te verplaatsen, en te bedenken wel
ke handelingen ('action required de gebruiker moet ver
richten om tot het gewenste resultaat ('funetion desired') te
komen. De nadruk ligt vaak nog teveel op het kaartenma-
ken zelf, en te weinig op het kaartgebruik. Daardoor moet
de gebruiker zieh vaak onnodig in allerlei bochten wringen.
Nu was dat niet zo rampzalig, maar hoe gaat het bij allerlei
professionele toepassingen? Een paar weken na het congres
was ik op een beurs Brand '99 in de RAI, waar ik onder
meer een geografisch/kartografisch meldkamersysteem
(Citycis) gedemonstreerd kreeg. Daarbij komt het wel heel
sterk aan op handelingsgerichtheid en moet de ontwikke-
laar zieh heel goed kunnen verplaatsen in de man of vrouw
op de werkvloer. Het gaat om de kaart als middel om iets
anders zo goed of zo snel mogelijk te bereiken. Werken kar
tografen daar wel voldoende aan, denken ze daar wel goed
over na? Ik heb mijn twijfels.
EB V
21
