4
KARTOGRAFISCH TIJDSCHRIFT
2QOI-XXVII-I
£0£V=iJ5 OP ÜB i'iUüürJ
Figuur 5 - Overzicht van de stand van de ENC-productie in Europa
maart 2000).
nu toe 5000 digitale zeekaarten (digital
nautical charts, dnc's) geproduceerd; te
zijner tijd zal dit leiden tot een bedek-
king van de hele wereld. dnc's zijn vec-
torkaarten die voldoen aan een als vpf-
format bekend staande standaard, en
zijn vooral bedoeld voor gebruik door de
Amerikaanse marine, dnc's worden op
dit moment niet door ECDls-systemen
geaccepteerd. Meer informatie over
dnc's vindt men op de volgende Websi
te: www.nima.mil.
De cijfers in de tweede kolom van tabel
1 geven in de meeste gevallen het aantal
'papieren zeekaarten-equivalenten' aan.
Daarmee wordt aangegeven dat de een-
heid waarmee het door ENC-gegevens be-
dekte gebied wordt aangeduid de beken-
de papieren zeekaart is. Feitelijk kan een
enc worden opgedeeld in een aantal
ENC-cellen, en worden de begrippen
ENC-kaart en ENC-cellen geografisch ver-
schillend gei'nterpreteerd. De oppervlak-
ken van enc's varieren dus significant,
afhankelijk van de producerende instan-
ties. Bovendien kan een enc hetzij een
regelmatige grid-structuur hebben, dan
wel de grenzen van de papieren zeekaar
ten volgen.
Uit tabel 1 blijkt dat Canada en Japan
met betrekking tot de beschikbaarheid
van operationele enc's de leidende lan
den zijn. De Russische ENC-productie is
Figuur 5 - ENC-
productie in Latijns
Amerika stand
maart 2000).
Figuur 7 - Australie
en de Pacific: stand
van de productie van
ENC's (maart 2000).
fi®'
33G3&am OP ÜB ÜÜUWr
Figuur 4 - ENC-productie in Noord-Amerika (stand maart 2000).
DEDEJE jJS D? DE J'JU.iJj'T
Figuur 6 - ENC-productie in Oost- en Zuidoost-Azie
(stand maart 2000).
00k indrukwekkend, 00k al zijn de betreffende enc's nog niet
beschikbaar voor het grote publiek. Volgens de aanbevelingen
van de iho zou de distributie van enc's moeten verlopen via
regionale ENC-coördinatiecentra (zogenaamde renc's). renc's
zijn op regionale basis door samenwerkende hydrografische
diensten ingestelde centra voor de distributie van enc's. De
eerste renc is in Europa ingesteld, en is in oktober 1999 opera-
tioneel geworden onder de naam primär. Zoals te zien is in ta
bel 1 worden via primär de enc's van een aantal Europese hy
drografische diensten verspreid.
Noch uit tabel 1 noch uit figuur 2 blijkt wat de bedekkings-
graad van enc's op een bepaalde schaal is. Net als hun papie
ren voorbeelden worden enc's op verschillende schalen gepro
duceerd, afhankelijk van het beoogde gebruik. Er worden zes
soorten van gebruik van zeekaarten onderscheiden, die ruw-
weg equivalent zijn met bepaalde schaalbereiken. Die soorten
gebruik zijn gedefinieerd als: overzicht, algemeen, kustnaviga-
tie, aanloop, havennavigatie en aanleg. De productiestrategie
voor alle hydrografische diensten is daarbij niet dezelfde. Som-
mige, zoals die van Australie, werken van klein naar groot, dus
van het overzicht naar detailkaarten. Andere, zoals Noorwe-
gen, geven er de voorkeur aan met grotere schalen te begin
nen.
Het grote aantal enc's dat al geproduceerd is maar nog wordt
gekwalificeerd als 'testgegevens' (op kwaliteit gecontroleerd
19
