0F .B I (0.0. G R 35 KARTOGRAFISCH TIJDSCHRIFT 2OOI-XXVII-4 blauw 255) Cyaan (0, 255, 255) magenta (255, 0, 255) (255, 0, 0) (255, 255, 255) wit (0, 0, 0) zwart f rood (0, 255, 0) groen geel (255, 255, 0) lectie voor een kaart moeilijkheden kan opleveren (figuur 5). Er zijn 00k andere methoden denkbaar, de kleuren kunnen bijvoorbeeld in een kleurenkubus ge- plaatst worden (figuren 6 en 7). Om alle kleuren te laten zien is de kubus in lagen gesneden (figuur 3). Deze manier van rangschikken is gemak- kelijk te begrijpen, maar heeft het grote nadeel dat hij niet overeenkomt met de manier waarop de menselijke oog/brein- combinatie kleuren waarneemt. Het wordt algemeen aanvaard dat de mens drie onafhankelijke aspecten van kleur kan onderscheiden: kleursoort, grijs- waarde en kleurverzadiging [Ormeling Kraak, 1999, p. 113]. Deze aspecten worden 00k de visuele variabelen van kleur genoemd. Kleursoort (of kleur- toon) correspondeert met kleurbenamin- gen als rood, paars of geel en is afhanke- lijk van de dominante golflengtes in het zichtbare licht dat het 00g bereikt. Grijs- waarde (of helderheid) is uit te drukken in termen van 'licht' of 'donker': een zwart/wit foto toont alleen verschillen in grijswaarde. Verzadiging is te beschrij- ven met de woorden 'fei' of 'dofHoe groter het intensiteitverschil is tussen de hoogste en laagste waarden van de drie componenten van RGB-kleuren op het scherm, hoe hoger de verzadiging. Als alle drie de componenten dezelfde waar- de hebben, is de verzadiging nul en ligt de kleur op de grijsschaal tussen zwart en wit. We hebben dan te maken met kleurloze, of 'achromatische' kleuren. De Amerikaanse wetenschapper Munsell ontwikkelde in het begin van de 20e eeuw een kleursysteem dat gebaseerd is op de drie visuele variabelen van kleur. Hij gebruikte de termen 'hue' (kleur soort), 'value' (grijswaarde) en 'chroma' Figuur 6 - Principe van een kleurenkubus. Figuur 10 - Flet Ostwald-systeem. (verzadiging). Een uitleg van het systeem is te vinden op de Website van Adobe [url 2]een interactieve demo kan worden gevonden op url 3. Zoals in vele andere kleursystemen voor en na Munsell, zijn de kleursoorten in een cirkel geplaatst. Bij Munsell zijn er 100 kleursoorten, gemaakt van een set van zes pigmenten, hoewel een variatie met slechts 40 kleursoorten 00k vaak wordt gebruikt. Het centrum van de cirkel is een achromatisch punt en verzadiging neemt toe vanuit het cen trum. De derde dimensie in het systeem is een centrale as die gebruikt wordt voor grijswaarde, op een schaal van o (ideaal zwart) naar 10 (ideaal wit). Zodoende wordt een kleurenruim- te gecreeerd (figuur 9). De vorm is asymmetrisch omdat de hoogst mogelijke verzadiging af hangt van de verzadiging van de beschikbare pigmenten. Een verzadigd geel is bijvoorbeeld veel lichter dan een verzadigd paars. Elke kleur binnen het sys teem heeft een unieke code. De Munsell-kieuren worden ge- drukt in boekvorm en vaak gebruikt als een standaard voor het beschrijven van vlakkleuren. Een van de redenen van de blij- vende populariteit van het Munsell-systeem is dat de drie visu ele variabelen volledig onafhankelijk van elkaar worden ge bruikt. Figuur 9 - Flet Munsell-systeem. Het Munsell-systeem is gebaseerd op de menselijke waarne- ming van kleur. Andere Systemen hebben een meer wiskundi- ge basis. Een tijdgenoot van Munsell, de Duitser Ostwald, hield zieh 00k bezig met kleur. Hij mengde 24 verschillende kleursoorten met zwart en wit in vaste proporties. Hij creeerde daardoor 28 kleurvariaties per soort, neergezet in een driehoek. Met alle driehoeken geplaatst rondom een centrale as met acht stappen van zwart tot wit ontstond een dubbele kegel (figuur 10 en URL 4). Ostwald gebruikte de termen grijswaarde en ver zadiging niet, maar in het algemeen kan worden gesteld dat hoe verder van de centrale as, hoe hoger de verzadiging en hoe hoger in de kegel, hoe lichter de kleur is. Anders dan in het Munsell-systeem hebben de kleuren in hetzelfde horizontale vlak binnen het systeem echter niet dezelfde grijswaarde. Later in de 2oe eeuw werden variaties van deze twee Systemen bedacht. Het Duitse DIN 6164 kleursysteem [url 5] lijkt veel op Munsell, het Zweedse ncr (Natural Colour System) op Ostwald [url 6]. Het Amerikaanse nbs/iscc Munsell kleurenboek Geel 9/1 9/2 9/4 9/6 9/8 9/10 9/12 9/14 8'1 8/2 8/4 SAB 8/8 jano 8/12 7/1 7/2 7/4 7/6 7/8 7/10 6/1 6/2 6/4 6-6 6/6 5/1 5/2 5/4 5/6 4/1 4/2 4/4 2/1 II.20 l Kwart van de figuur is verwijderd om de binnenkant te kunnen laten zien.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Kartografisch Tijdschrift | 2001 | | pagina 41