r KARTOGRAFISCH TIJDSCHRIFT 2002-XXVIII-I 0,5-10%; 10-20%; en 20-100%. Om een behoorlijke weergave (vlakvulling) te krijgen is die indeling met zorg weergegeven in symbooltype WingDings 7 in oplopende intensiteit rood. Op het eerste gezicht geeft figuur 4 wel een globale indruk van de spreiding, maar bij nadere beschouwing blijkt het beeld toch maar weinig informatief te zijn. Vrij goed is te zien dat postcodes met hoge percentages Marokkanen vooral in het westen, oosten en noorden van de stad te vinden zijn, maar veel verder komen we eigenlijk niet met het doen van uitspra- ken aan de hand van deze kaart. Als je op de kaart gaat in- zoomen, zoals in figuur 5, waar met circa een factor 3 is inge- zoomd, ontstaat 00k meteen een ongewenst bijeffect, want dan vallen er als het wäre gaten in de kaart en wordt het beeld vertroebeld door witte ruimten tussen de puntsymbolen. Dat is alleen enigszins op te lossen door de puntsymbolen voor elke schaalfactor steeds opnieuw heel zorvuldig te kiezen. Dat zal niet meevallen, want in de meer recent gebouwde stadsde- len, zoals west en zuidoost, liggen de centrumpunten van de postcodes een stuk verder uit elkaar dan in, bijvoorbeeld, het centrum van Amsterdam. Van puntenkaart naar gebiedenkaart Het gesignaleerde probleem van thematische puntenkaarten Figuur 6. Uitpostco- kan natuurlijk wel op een elegante manier opgelost worden depunten geconstrueer- door de basiskaart van postcodepunten om te zetten in een de Thiessen-polygonen. basiskaart van gebieden en dan, in plaats van thematische puntenkaarten, thema tische gebiedenkaarten te maken. gis- systemen bevatten verschallende voorzie- ningen om zo'n omzetting tot stand te brengen. Een voor de hand liggende me- thode is het vormen van zogenoemde Thiessen-polygonen, 00k wel Voronoi- polygonen genoemd. Een Thiessen-poly- gonenkaart ontstaat door de punten het omringende land eerlijk te laten verover- en. Figuur 6 laat voor een deel van de stad zien hoe de uit de postcodepunten geconstrueerde Thiessenkaart er uit ziet. Met de Thiessengebieden komt de voor- stelling van figuur 4 er dan uit te zien als figuur 7. Vanwege het zeer grote aantal zijn in figuur 7 de grenzen tussen de af- zonderlijke gebiedjes weggelaten. In technisch opzicht is figuur 7 veel be- vredigender dan de kaart van figuur 3. Figuur 7 ziet er niet alleen appetijtelijker uit, maar in- en uitzoomen en dat moet een computer-monitor toch kun- nen gaat nu 00k zonder problemen. "TL 26

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Kartografisch Tijdschrift | 2002 | | pagina 28