KARTOGRAFISCH TIJDSCHRIFT 2OO3-XXIX-4 type commemoratieve namen). In Zuid-Amerika was het aan- deel van de religieuze namen groter dan in West-Afrika. In de relatief dicht bevolkte vroegere rijken van de Azteken en Inca's werden de inheemse namen van de Steden voor het grootste deel gehandhaafd. In het binnenland werden op de kaarten mythologische dementen afgebeeld, zoals 00k voor Afrika het geval was. Voor Noord-Amerika waren dat de Zeven Steden van Cibola, voor Zuid-Amerika was dat het Parime-meer waarin El-Dorado op een eiland huisde. In de gevallen waarin andere staten dan Spanje en Portugal participeerden in de exploratie, zouden die hun namen toevoe- gen aan degene die door de Iberische kartografen al waren vastgelegd. Ze hadden minder respect voor de namen die door hun Noord-Europese concurrenten waren gegeven: daardoor ontwikkelden zieh aparte series van door de Engelsen, Fransen of Nederlanders gegeven plaatsnamen voor de microtopogra- fie, bijvoorbeeld voor het gebied van Straat Magellaan. Australie Een extra bewijs van het feit dat Europese namen alleen gege ven werden wanneer er in de nieuw-ontdekte gebieden geen inheemse bevolking van betekenis werd waargenomen, of al- thans dat er geen vriendschappelijke betrekkingen met hen konden worden opgebouwd, kan gevonden worden in de na men die door de eerste Europese ontdekkingsreizigers aan Aus tralie gegeven zijn. Van de 52 namen die op de kaarten van Nieuw-Holland en Nieuw-Zeeland voorkomen, zijn er 42 commemoratief, 10 beschrijvend en een religieus. Er werden geen inheemse namen opgetekend. De enige verwijzing naar de inheemse bevolking was de naam Moordenaarsbaai aan de noordpunt van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland; deze naam is door de Nieuw-Zeelandse autoriteiten in de 2oe eeuw veranderd, uit public relations-overwegingen, in Golden Bay. Binnen de Ecumene, maar buiten Europa Bij de Europese openlegging van de niet-Europese bekende we- reld (bijvoorbeeld de kusten van Zuid-, Zuidoost en Oost-Azie en van Oost-Afrika) werden bestaande namen meestal overgeno- men en geassimileerd aan de taal van de ontdekkingsreizigers, zie bijvoorbeeld de namen Bantam (Banten) of Canton (Guang- zhou). In die gebieden werden door de Europeanen meestal al leen namen gegeven aan kleinere, niet benoemde eilanden dan wel aan nieuwe nederzettingen (Meester Cornelis bij het huidige Jakarta en Fort William bij het huidige Calcutta zijn voorbeel- den) of voor uit een oogpunt van navigatie belangrijke punten, zoals Java's Eerste Punt in Straat Soenda. Nederlands Indie Dat er weinig of geen Europese namen gegeven werden in dichter bevolkte gebieden binnen het gebied van de in de 15c eeuw bekende en bewoonde wereld is fraai te zien aan Indone- sie. Als we de door de Topografische Dienst in Batavia gepro- dueeerde Lijst van de voornaamste aardrijkskundige namen in den Nederlandsch-Indischen archipel (2e druk, Weltevreden 1923) be- kijken dan blijkt dat slechts 1,5% van de 26.000 namen geheel of gedeeltelijk Nederlands is. Wanneer we daar de namen van aftrekken die slechts Nederlandse generieke bestanddelen (Noord-, Zuid-, Boven-, Beneden-, Groot-, Klein-) bevatten, evenals de namen van Nieuw-Guinea, dan blijff er maar 0,8% over, oftewel een kleine 200 namen. Daarvan hören er 50 bij de eilanden en kapen in de Baai van Batavia en Straat Soenda; deze stammen nog uit de lye eeuw. Er hören 17 plaatsnamen 00k tot uitdrukking in de namen op de kaarten van dit gebied. Men ging daarbij uit van verschillende concepten, binnen het grovere kader van namen die door vroegere Franse en Portuge- se ontdekkingsreizigers gegeven waren. De kolonisten in New England gebruikten, althans in de betwiste gebieden, aan de Bijbel ontleende namen, zoals Elisabeth, Martha en Rhodos. De Nederlandse kolonisten hadden blijkbaar meer heimwee of waren minder godsvruchtig, en gebruikten de namen van de eilanden die hun Zuiderzee van de Noordzee scheidden, zoals Texel en Vlielandt. Over het algemeen gebruikten ze 00k min der inheemse namen dan de Engelsen. De Spaanse en Portugese exploratie van Amerika Net zoals in West-Afrika waren de door de Spanjaarden en Portugezen aan de Zuid-Amerikaanse kust opgetekende na men een mengeling van beschrijvende namen, religieuze na men en namen die aan personen ontleend waren (ik noem dat Tabel 1. Nederlandse en Engelse naamversies voor geografische objecten in het noordoosten van de Verenigde Staten. Lange E/Iant Adriaen Blocks Eylant Visschers hoeck Visschers Eylant Cromme Gouwe Oost Rivier Maniates ofte Nieu Amsterdam Vlissinge Breuckelen C. de Baye Pruym Eylant Nieuhaven of Roodenberg Rodenberghs rivier Rooy Duyns Zeebroeck Versse Riv. Vriese Rivierken Sicanamos ofte Pequatos Riv Rivier Nassou Bay Nassou Rood Eylant Cabbeljous Eylant Texel of Elisabets Eylant Hendrick Cristianes Eylant Petockenock Vlielandt of Natocke Zuyder Zee Nieu Hollant Vlacke Hoeck Staten hoeck ofte Witten Hoeck Fuyckbay Noordzee Staten bay Nieuw Nederlandt/Novum Belgium Staten Eylandt Noort rivier ofte Maurits rivier Sant punt of Godyns punt Eyer Häven ofte Baye Häven Barndegat Beeregat C. de May Suydt Rivier C.Hinlopen Long Island Block Island Montauk point Fishers island -Peconic Bay East River New York Flushing Brooklyn Cape Montauk Plum island Newhaven Quinnipiac River Sachem Head Old Saybrook Connecticut River Thames R Mystic river Narraganset Bay Mount Hope Bay Rhode Island Naushon Island/Elisabeth islands Martha's Vineyard No Mans Land Tuckernuck Island Nantucket Island Nantucket Sound Cape Cod Peninsula C.Malabarra/Monomio Point Cape James/C.Cod Provincetown Harbour Stuarts'Bay/Cape Cod Bay Barnstable Harbour New York. Delaware, New Jersey, Staten Island Hudson River Sandy Hook Little Egg Harbour Barnegat Bay Great Egg Harbour Cape May Point Delaware River C. Henlopen 38

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Kartografisch Tijdschrift | 2003 | | pagina 40