tegen enen weer aan de maaltijd zien. Brood en margarine, pinda kaas en nog enkele dingen, behorende tot de elementaire levensbe hoeften op eetgebied, worden naar binnengewerkt. Een sigaret be sluit meestal het voorgaande. 's Middags kan men ons over 't algemeen in het gebouw aantref fen. Sommigen ergeren zich aan het meest verfoeide ding aldaar aan wezig, de Staat 75, terwijl anderen er met de nodige instrumenten op uit trekken. Bij mooi weer is dit wel leuk werk, maar zodra je het water tussen je tenen voelt doorsijpelen, en je handen niet meer in staat zijn een cijfer enigszins redelijk op papier te zetten, luwt het enthousiasme wel enigermate. Aldus kan een middag verstrijken. Ik zeg kan, om de individuen, die zich met kaarttekenen, rekenen, enz. bezighouden, niet te kort te doen. Een belangrijke figuur in 't leven op het gebouw, concierge Moen, komt tegen het einde van de middag de schare waarschuwen, dat het tijd is, ofwel, meer psychologisch voor de ge jaagden, dat er morgen weer een dag is. Via de warme maaltijd, die hetzij op de sociëteit, hetzij thuis, hetzij ergens anders genuttigd wordt, breekt de avond aan. Ja, waarde lezer, dan staan er zoveel wegen open om die door te brengen, enfin, dat weet het merendeel Uwer ook. Zowel de sociëteit als Snellius; de stichting Studium Generale als de Sportstichting; N.C.S.V. als V.C.S.B., Socrates of iets dergelijks; zowel de Kunst stichting als Politeia; vijf bioscopen als de vereniging voor K. en L.; Den Haag als enz. lokken en bieden zich aan. De verleiding is groot, temeer daar iedere vereniging of instelling voor zich beweert, dat ter wille van de vorming van de persoonlijkheid het nodig is om lid of iets dergelijks te worden. Ons rest slechts de taak hier tussendoor te varen, zonder al te veel brokken te maken. Sterkte collega's 98

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1950 | | pagina 96