tooid. Deze triangulatie bestaat uit een systeem van driehoeksket tingen, analoog aan het systeem dat men voor de herver effening in Europa heeft gebruikt. De vereffening is nog steeds niet klaar en dit begint een enorm probleem te worden, omdat aan punten van lagere orde coördinaten worden toegekend, gebaseerd op de on vereffende coördinaten van het primaire net. Driehoeksnetten tus sen deze kettingen worden als secundair beschouwd en ook als zo danig gemeten, maar het komt vaak voor dat deze netten zo groot zijn, dat de waarnemingen volgens het schema en de nauwkeurig heid der eerste orde triangulatie worden uitgevoerd. Een dergelijk net strekt zich n.l. vaak uit over een gebied zo groot als Nederland. De driehoeken, die bij dergelijke netten optreden, zijn meestal erg groot en een zijde van 50 km, die naar ik meen bij het Nederlandse driehoeksnet de langste is, is in Nigeria geen uitzondering maar regel Het is vanzelfsprekend, dat men bij deze grote afstanden niet de gewone signalen kan gebruiken, maar dat uitsluitend met „lichtge vende" gewerkt kan worden. Dit zijn in Nigeria helio's, die bediend worden door negers. Voordat het werk begint krijgen deze mensen instructies wat be treft de punten op heuvels die ze moeten beklimmen en naar wel ke punten ze het licht van de zon moeten weerkaatsen. Omdat de meesten niet lezen of schrijven kunnen, leren zij die instructie uit hun hoofd en uiteraard moeten die dan zo kort en duidelijk o mogelijk zijn. Er bestaat verder een eenvoudig aantal helio-signalen, die de „heliomen" ken nen en die hun doen weten wanneer ze met een bepaalde richting klaar zijn. Dit systeem heeft het bezwaar dat men alleen bij dag kan werken en dan nog alleen als er zon is. Ook gebeurt het wel eens dat een helioman z'n helio niel goed instelt. Daarom is het mogelijk 127

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1955 | | pagina 137