De huidige taak
der Physische Geodesie
door
prof. dr ir F. A. VEN ING MEINESZ
Buitengewoon hoogleraar aan de Technische Hogeschool te Delft
In de vijf jaren, die sinds het verschijnen van het vorige lustrum-
hoek verlopen zijn, heeft er een duidelijke ontwikkeling plaats ge
vonden van de rol, die de Physische Geodesie in de moderne geode
tische problemen speelt en belooft te zullen spelen. Een plaats van
betekenis neemt hierbij het „Mapping and Charting Research La
boratory" te Columbus, Ohio, onder de wetenschappelijke leiding
van W. Heiskanen, in. Aldaar wordt in het bijzonder het vraagstuk
ter hand genomen van het tot eenzelfde „World Geodetic System"
verenigen van alle geodetische netten op aarde.
Bij dit probleem treedt niet alleen de vergelijking van Stokes op
de voorgrond, die toelaat om uit de zwaartekrachtsanomalieën de
afstand N van geoide tot aardellipsoide te berekenen, maar meer
nog de daaruit afgeleide vergelijkingen, die de N-Z en O-W compo
nenten der absolute schietloodafwijkingen in deze anomalieën uit
drukken. Als gewoonlijk wordt hier onder „aardellipsoide" de refe-
rentie-ellipsoide verstaan, waarvan het middelpunt met het zwaar
tepunt der aarde samenvalt en onder „absolute schietloodafwijkin
gen" diegene, die ten opzichte van deze aardellipsoide berekend zijn.
Zoals bekend mag verondersteld worden, heeft men voor de toe
passing van deze vergelijkingen de zwaartekrachtsanomalieën nodig
over de gehele aarde, doch gelukkig neemt het effect der ano
malieën in de formule met de afstand van het beschouwde punt snel
af, zodat dit reeds op zekere afstand verwaarloosd mag worden en
het dus geen ernstig bezwaar geeft, dat grote gebieden op aarde nog
niet gravimetrisch zijn opgemeten. De schietloodafwijkingen hebben
39
