Een typische hyperbolische uitvoering maakt gebruik van drie zenders
Rood, Geel en Groen, één „reference"-zender eveneens aan de wal op
gesteld en een Master-zender aan boord van een schip, alle met bijbeho
rende ontvangers. Typische frequenties zijn:
Master f1 2 006 800 c/s
r A 400 C/S.
Ref. 2 2 007 200 c/s
Groen 3 2 980 000 c/s; modulatie 2 - x 400 c/s.
Geel 4 2 976 000 c/s; modulatie 2 -ƒ x 400 c/s.
Rood 5 2 972 000 c/s; modulatie f2 -f x 400 c/s.
In de ontvangers zijn de kanalen afgestemd op/3,/4 en/5 en de band
moet breed genoeg zijn 1200 c/s) om bovendien de modulaties te
kunnen ontvangen. Gemeten worden faseverschillen op de 400 c/s mo
dulaties, hetgeen resulteert in fictieve hyperbolische patronen Rood en
Groen op de beide basislijnen Geel-Rood en Geel-Groen; beide patro
nen gelden voor de frequentie l5 d.w.z. lanebreedten van ongeveer
75 m met aflezing op 3/4 m.
Vanwege de 150 m golflengte is het bereik op zeeniveau iets kleiner dan
bij Decca en sky wave effecten mogen verwacht worden op iets kleinere
afstanden te zullen optreden. Er bestaat ook een lichtgewicht uitvoering
van Raydist, werkende op zeer geringe vermogens en bedoeld voor
kaartering van havens e.d.
Het zendvermogen moet hoog zijn om een voldoend gunstige verhouding
signal noise te kunnen bereiken (grote bandbreedte van de ontvanger).
10.3 LoracLorac is ontwikkeld door de Seismograph Corp. te Tulsa,
Oklahoma U.S.A. Het is een faseverschilsysteem, werkende op
continue, deels gemoduleerde en deels ongemoduleerde golven.
Op de grond zijn drie zenders nodig voor twee hyperbolische patronen.
De gemeenschappelijke Master zendt beurtelings continue, ongemodu
leerde golven uit op de frequenties 1 en 2; de Groene slave zendt con
tinue golven uit op een frequentie 3 met op die draaggolf een modulatie
van 2 - 4 en de Rode slave op /4 met daarop 4 - 3 gemoduleerd.
Typische frequenties zijn:
fx 1 652 125 c/s
2 1 700 300 c/s
3 1 651 875 c/s; modulatie 2 -/4 600 c/s.
4 1 699 700 c/s; modulatie x - 8 250 c/s.
117
