richt zijn, zodat op een zich bewegend vaartuig periodieke bijrichting
noodzakelijk is. Nabij de kust - waar de richtingen sneller veranderen -
kan men reflectoren met grotere opening gebruiken; weliswaar spreidt
de energie dan over een wijdere bundel, doch op de kleinere afstan
den blijft dan toch nog genoeg energie over. Automatisch radiogra
fisch richten is in beginsel mogelijk, doch wordt zeer ingewikkeld en
daardoor kwetsbaar; het is nog niet toegepast. Ook automatische regis
tratie van de afstanden is in beginsel mogelijk, doch eveneens nog niet
toegepast.
De meetnauwkeurigheid wordt opgegeven van de orde van één meter
te zijn. Het bereik is afhankelijk van de hoogte van de opstellingen, d.w.z.
bij normale refractie 10 a 20% meer dan dat van lichtstralen. Super
refractie en subrefractie kan - evenals bij radar - grote invloed hebben
op het bereik.
Hydrodist wordt tot nu toe gebruikt zonder daarvoor bij de P.T.T. fre
quenties aan te vragen. Bij gebruik op enigszins grote schaal zal nage
gaan moeten worden of de frequentie niet binnen de internationaal voor
radar aangewezen band valt. Vanwege de gebruikte modulaties heeft de
ontvanger een brede band, zodat in gebieden met drukke scheepvaart
wellicht storingen door scheepsradars zouden kunnen optreden (de
meeste scheepsradars werken echter op 3 cm).
Hydrodist is één van de systemen welke bedoeld zijn voor kleine projecten.
Het is een single user systeem. Een tweede stel van twee Masters zou op
dezelfde frequenties kunnen werken, doch dan zou een zeer ingewikkeld
systeem van time sharing nodig zijn. De enige praktische oplossing voor
een tweede gebruiker in hetzelfde gebied, is het aanschaffen van een
complete apparatuur (bestaande uit vier zenders) op andere frequen
ties.
Hydrodist is o.a. door de Britse Hydrografie onder gunstige omstandig
heden (veel zeegang en daardoor niet te veel swing) beproefd. Bij kalme
zee lijkt het waarschijnlijk dat dezelfde soort moeilijkheden zullen worden
ondervonden als bij zgn. Ramark navigatiebakens (10 cm en 3 cm),
zijnde dode zones waarin het signaal wegvalt doordat rechtstreekse en
door het zeeoppervlak teruggekaatste golven ongeveer een geheel aantal
malen 180° in fase verschillen; is dit niet het geval, dan zou onder be
paalde omstandigheden een grote swing kunnen optreden (b.v. bij
vlakke zee).
125