Uitbarstingen op de zon veroorzaken een tijdelijke en plaatselijke uit stulping van de hogere luchtlagen, waardoor de snelheid van de satelliet ook wordt beïnvloed. Tenslotte nog iets over het instrumentarium. In het Satellite Tracking Program, uitgevoerd door Smithsonian Astrophysical Observatory, wordt gewerkt met een speciaal voor dit doel ontworpen camera, die zeer lichtsterk is 1) en een lensopening heeft van 50 centimeter. Omdat de meeste satellieten lichtzwak zijn (magnitude 7 of hoger) en dikwijls met een aanzienlijke hoeksnelheid „langs komen", volgt de camera de satelliet. De satelliet blijft op deze manier zo goed mogelijk op dezelfde plaats van de film geprojecteerd, hetgeen de meeste kans biedt op een duidelijke afbeelding. Zo wordt een bolvormige kunstmaan van 50 centimeter doorsnede en op 4000 kilometer afstand nog gemakke lijk gefotografeerd. Door de volgbeweging die de camera ook tijdens de belichtingstijden van de film uitvoert, worden de sterren als streepjes en de satelliet als een puntje afgebeeld. De volgsnelheid is op alle waar den in te stellen tussen 0 en 7000 boogseconden per tijdseconde. Ook de belichtingstijden zijn naar keuze in te stellen. Het veld van de camera is 30 bij 5 graden. Omdat de satelliet zich zo snel verplaatst is het zeer belangrijk te weten op welk tijdstip de opnamen worden gemaakt. Precies tijdens het mid den van een belichtingsperiode wordt de stand van een klok op de film afgebeeld. Deze klok (de zgn. Slave Clock) is aan de camera gemon teerd. Hij loopt synchroon met een op de waarnemingspost opgestelde kwartsklok (de zgn. Master Clock). Deze Master wordt dagelijks ver geleken met de WWV-tijdsignalen, zodat de op de film voorkomende tijden tot WWV-tijd kunnen worden herleid. De Smithsonian Optical Satellite Tracking Stations bevinden zich in de beide Amerika's, Spanje, Iran, India, Zuid-Afrika, Australië, Hawaii en Japan. De talrijke waarnemingen, op deze twaalf stations uitgevoerd, hebben reeds bijgedragen tot vermeerdering der kennis omtrent de vorm en afmetingen van de aarde. Men verwacht nog belangrijker resultaten te bereiken zodra waarnemingen gedaan kunnen worden van een nieuwe kunstmaan. Deze hoopt men binnenkort te lanceren en zal de aarde op grotere hoogte omcirkelen dan de huidige kunstmanen. 147

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1960 | | pagina 148