waarvan er slechts drie, twee zoons en een dochter, de ouders hebben overleefd. De beide zoons zijn ongetrouwd gestorven, de dochter, Johanna, is de tweede vrouw geweest van Adriaen Adriaense Vroesen (1609-1669) met wie zij op 10 juni 1640 trouwde. Vroesen is schepen, lid van de vroedschap en enige malen burgemeester van Rotterdam ge weest [11]. Hij kwam uit een regentenfamilie. Zijn grootvader, Cornelis Pieterszoon Vroesen (1550-1626), was van 1591-1600 ook reeds burge meester van Rotterdam. Naar deze is de Vroesenlaan en het Vroesenpark in die stad genoemd [12]. Uit haar huwelijk met Adriaen Adriaense had Johanna vier kinderen waarvan er enkelen ook weer tot de regenten stand behoorden. Zij trouwden allen en hadden ook weer kinderen. In hen is het geslacht Snel van Royen blijven voortbestaan. Op 5 november 1609 krijgt Snellius opnieuw toestemming tot het hou den van voordrachten over wiskunde en astronomie aan de Leidse uni versiteit en op 9 februari 1613, enkele weken voor de dood van zijn vader, wordt hij als diens opvolger benoemd tot buitengewoon hoog leraar op een jaarsalaris van driehonderd gulden. Dit salaris is reeds in 1614 tot ƒ400 verhoogd. Op 8 februari 1615 volgt zijn benoeming tot gewoon hoogleraar. In februari 1616 is zijn salaris nog eens verhoogd totƒ500 en in mei 1618 totj'600, een aanzienlijk bedrag voor die tijd [13]. Uit de literatuur [14] blijkt dat Snellius zich aan de Latijnse vertalin gen die hij maakte, niet al te veel gelegen heeft laten liggen. Ze zijn slecht verzorgd en slordig gedrukt. Men krijgt sterk de indruk dat hij zich te veel met andere zaken moest bezighouden. Al zijn beschikbare tijd zal dan ook wel in beslag zijn genomen door zijn graadmeting tussen Alkmaar en Bergen op Zoom die gediend heeft om daaruit de omtrek van de aarde te bepalen. Deze graadmeting en de door hem aan het eind van zijn leven ontdekte brekingswet van het licht hebben Snellius de onsterfelijkheid gebracht. Het thans jubilerende gezelschap van landmeetkundige studenten aan de Technische Hogeschool heeft twintig jaar geleden de naam van deze Nederlandse pionier tot de zijne gemaakt; het had geen betere keuze kunnen doen. Natuurlijk was Snellius op de hoogte van de groottebepalingen van de aarde die vóór hem waren gedaan, in de eerste plaats van de poging van 14

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1960 | | pagina 15