berichten aan zeevarenden te worden gecorrigeerd en aangevuld;
5. door de voortdurende veranderingen van de zeebodem dient een
eenmaal in kaart gebracht gebied periodiek te worden gecontroleerd
en de desbetreffende kaart te worden herzien;
6. bij de hydrografische opnemingen spelen de weersomstandigheden
(wind en zicht) een belangrijke rol, zodat in de gematigde luchtstreken
alleen in de zomer en in de tropen alleen bij bepaalde moessons of
kenteringen op een terrein kan worden gewerkt.
Het bovenstaande houdt onder meer in, dat een opnemingsvaartuig dat
op een terrein arriveert, geen tijd te verliezen heeft en over het algemeen
dus niet in staat is een triangulatienet op te bouwen volgens de werk
methode van het grote naar het kleine. Integendeel is een kenmerkend
verschijnsel van een hydrografische opneming in gebieden waarin zich
nog geen triangulatienet bevindt (Nieuw Guinea bijvoorbeeld), dat de
detailmeting, of zoals dat bij de Koninklijke Marine heet: ,,het loding-
werk", de hydrografische triangulatie op de voet volgt. Terwille van een
zo efficiënt mogelijk gebruik van de beschikbare voor het lodingwerk te
gebruiken - motorsloepen zal de commandant van een opnemings
vaartuig er zelfs naar streven de triangulatie vooral niet te ver vóór het
lodingwerk te doen uitsteken.
Dat deze werkmethode enkele bijzondere gevolgen met zich meebrengt
is begrijpelijk. Vaak komt het voor, dat een kusttriangulatie wordt afge
sloten door aansluiting aan een triangulatiepunt van hogere orde, terwijl
al het lodingwerk dat op die kusttriangulatie berust al is verricht. Ook
het meten van controlebases en azimuths maakt vaak correcties op een
reeds voor de detailmeting gebruikte triangulatie noodzakelijk.
Behalve dat deze werkmethode haar weerslag geeft bij de compilatie
van de uiteindelijke zeekaart, wordt ook het instrumentarium van de
hydrografische opnemer erdoor beïnvloed. Doch alvorens hier verder op
in te gaan, verdient het aanbeveling nog eerst iets te zeggen over het
economisch nut van die zeekaart. In het voorgaande betoog is reeds ge
bleken, dat een zeekaart een conditio sine qua non is voor de veiligheid
van schip en bemanning. Dat betekent, dat een schip dat met lading op
weg is naar een land waarvan de kusten op betrouwbare wijze zijn ge-
kaarteerd, een lagere verzekeringspremie voor de lading behoeft te be
talen dan wanneer het die lading moet brengen naar kusten die minder
betrouwbaar in kaart zijn gebracht. Deze verzekeringspremies drukken
193
