ponder wordt door het van üc waarnemer komende signaal „getrig-
gering, hetgeen de nauwkeurigheid van de meting van de looptijd on
gunstig beïnvloedt. Tevens is geen identificatiemogelijkheid van het object
aanwezig, waardoor de kans aanwezig is dat men de looptijd ten opzichte
wan een „verkeerd" object meet, zonder zich daarvan bewust te zijn.
Voor kaarteringsdoeleinden maakt men dan ook vrijwel steeds gebruik
van secundaire systemen. Op het punt waarnaar men de afstand wil meten,
wordt daartoe een zgn. antwoordbaken (responder) opgesteld. Deze
gerd" en zendt daarna - al of niet op dezelfde golflengte - een impuls uit
welke door de waarnemer ontvangen wordt. Deze methode levert zowel
een identificatiemogelijkheid, als een veel sterkere „echo". Een antwoord
baken werkt uiteraard met een zekere vertraging, doch deze kan bepaald
worden en als een (binnen aanvaardbare grenzen) vaste correctie
worden aangebracht.
Deze systemen zijn in beginsel slechts geschikt voor „single party use".
Meerdere gebruikers zouden weliswaar om beurten de responder kun
nen oproepen (time sharing), doch dit wordt radiotechnisch vrij gecom
pliceerd en schept de mogelijkheid dat een van de waarnemers een sig
naal registreert dat voor een andere waarnemer bedoeld is. „Multi party
use" is uiteraard wel mogelijk als alle zenders en responders op verschil
lende golflengten werken. Niet alleen is dit een uitermate kostbare op
lossing, doch in feite is dit geen „multi party use", doch „single party
use".
De bovengenoemde systemen werken afwisselend met twee - in coördi
naten bekende - responders. De plaats van de waarnemer wordt dan
bepaald door de snijding van twee afstandcirkels.
In de groep van impulssystemen kan men echter ook alleen impulsen
laten uitzenden door twee in coördinaten bekende zenders. Het tijds
verschil tussen de ontvangst van de beide impulsen levert dan een hyper
bolische radiopositielijn. Handhaaft men een vaste synchronisatie tussen
de beide zenders, dan produceren die zenders een in de ruimte stilstaand
patroon van hyperbolische radiopositielijnen.
De waarnemer beschikt slechts over een voor het meten van tijdsverschil
len geschikte ontvanger en niet over een zender, zodat bij een dergelijk
systeem het aantal gebruikers onbeperkt is.
Een tweede combinatie van twee zenders (waarvan meestal één gemeen
schappelijk met het eerst genoemde paar) levert een tweede hyperbo-
95
