164 De mens en de ruilverkaveling In wezen komt het erop neer, dat ik schrijven zal over de mens tijdens de uit voering van werken waarbij geodeten betrokken zijn. Het verheugt mij zeer, dat de geodetisch studenten behoefte gevoelen over dit onderwerp een artikel te wijden in hun lustrumboek, een onderwerp waarover nog maar weinig ge publiceerd is in geodetische geschriften. De enige publikatie die ik in mijn tijd van voorbereiding heb gevonden is van Mr. Ir. Witvliet, die in het Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde van april 1964 o.a. schrijft: ,,Men dient te bedenken dat het landmeten, evenals andere technische vakken, door mensen en voor mensen wordt verricht" en even verder: Dit alles vraagt voor de be oefenaren van de landmeetkunde in haar gehele omvang, met name ook in internationaal verband, een bezinning op de organisatorische, psychologische en sociale achtergronden van het vak." (2-blz. 74). In geschriften van andere aard is wel geschreven over de mens tijdens de uit voering van de ruilverkaveling en ik wil het begin overnemen van een artikel „Ruilverkaveling en mens" van de hand van De Leeuw (3-blz. 135): „Zowel het uitgangspunt als het middelpunt van ruilverkaveling en streekverbetering is de mens. Verkaveling en verbetering vormen een technisch proces. Het klinkt ons vreemd in de oren dat de mens zelve daarbij het belangrijkste is en het technisch proces slechts het bijkom stige. Bij ruilverkaveling en streekverbetering denken we allereerst aan grond, water, gebouwen en machines. Toch is dat een omkering van de waarden, een overwaardering van de techniek, een onderwaar dering van de mens, die, in dit verband gezegd, als maatstaf van alle dingen zal moeten gelden. Voor die mens de aandacht vragen is het doel van deze bijdrage. Wat gebeurt er met hem bij ruilverkaveling en streekverbetering. Hij ondergaat een samengesteld proces van veranderingen in hem en om hem heen. Veranderingen op de eerste plaats in de situatie waarin hij zich bevindt en ten tweede veranderingen in de mens zelve." En met dit citaat ben ik gekomen tot de sociologie, de wetenschap van de mense lijke samenleving, of anders gezegd de menselijke verhoudingen in de maat schappij tot de maatschappij.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1965 | | pagina 161