181
gram weegt zal naar boven gebracht moeten worden, alsmede zakken zand en
cement om een betonnen zuil te bouwen. Het geluk is met ons: er blijkt een
helikopter in de buurt te zijn. Op een stralende zondagmorgen landt hij zomaar
in de voortuin U kunt zich voorstellen dat het hele dorp er in vijf tellen
rond staat. Zwaar beladen stijgt hij spoedig op en brengt zijn last naar de top
van de berg. Dit spelletje herhaalt zich enkele malen en tegen de middag is alles
en iedereen, behalve kleine Marjan en ik, op ,,het punt". Bij de uitrusting horen
ook walkie-talkies en als ik op het afgesproken uur mijn man „aan de lijn"
krijg, blijkt dat het betonstorten aardig gaat, „maar ja vrouw, hij - de zuil -
is net tien centimeter te kort, dusje zorgt er wel voor, hè?" Dat er voor
zorgen betekent dan dat ik een man moet vinden die naar boven klautert met
het ontbrekende zand en cement op zijn rug. U begrijpt: zoiets geeft problemen
op een zonnige zondagmiddag. Maar na wat heen en weer gepraat en getelefo
neer komt er dan een die duidelijk schrikt wanneer hij zijn bagage ziet, maar
die - een man, een man, een woord, een woord - toch in een paar uur tijd alles
naar boven draagt. Heel voorzichtig wordt, als het beton goed droog is, de
kostbare kijker op de zuil geplaatst, de chronograaf, de chronometer en de
kristalklok - allemaal zeer kostbare en gewichtige zaken - opgesteld in de tent
en de elektrische leidingen aangesloten. De T A wordt verzorgd en vertroeteld
als het beste paard van de Derby; geolied en toegedekt staat hij daar, scherp
afgetekend tegen de blauwe lucht, als een zeldzaam hagedisexemplaar uit Artis.
Midden in de nacht, terwijl Marjan en ik in diepe rust zijn, wordt er op ons
raam geklopt. Beleefde u dit ooit, zomaar om kwart over drie 's nachts, met
een stralende zon aan de hemel? Vindt u dit geen oerromantische belevenis?
Enfin, het blijkt mijn echtgenoot te zijn met een paar moe en vuil uitziende
mannen bij zich. „We kunnen er niet in, en we willen eten!" Alsjeblieft: dat
betekent opstaan en aardappelen schillen. Na een paar van dergelijke nachten
is de romantiek eraf en verlang je naar de schuimrubber rust van je slaapkamer
in Oslo.
De nachten worden nu belangrijker dan de dagen. De lucht moet helder zijn
en het mag niet te hard waaien. Voorlopig gaan alle wensen in vervulling:
lengteseries en breedteparen worden gemeten en Polaris wordt in alle toon
aarden genomen. Op enkele driehoekspunten in de buurt staan lichten opge-