103
Nu bestaat er tussen de vaktechnische opleiding in het
algemeen en de praktische taakuitoefening een groot
hiaat. Een goede werkgever zal jonge academici een prak
tisch gerichte aanvullende opleiding geven om teleurstel
lingen zowel voor de werkgever als voor de academicus
te voorkomen. Gebeurt dit niet, maar wordt de academicus
direct voor het „blok" gezet en onvoldoende begeleid,
dan zal hij zich verloren en verlaten voelen, met alle nare
gevolgen van dien.
Aan het huidige systeem van opleiding van academici
die een praktische functie in de maatschappij gaan ver
vullen is een aantal bezwaren verbonden.
De pas afgestudeerde academicus heeft een vak geleerd,
maar hij is nog niet klaar voor zijn toekomstige functie.
De maatschappelijke scholing door werkgevers geschiedt
in het algemeen niet efficiënt vanwege de eenzijdige ge
richtheid en de individuele aanpak.
Er worden nu een aantal punten naar voren gebracht die
de tekortkomingen in de opleiding op het gebied van
projectbehandeling duidelijk moeten maken. Hiertoe zal
de procedure van een project vanaf het begin tot het eind
eens nader worden bekeken.
De organisatorische procedure
Het programma van eisen
De procedure die bij de voorbereiding en de uitvoering
van een project gevolgd wordt en waarbij een geodeet
betrokken kan worden, begint bij het samenstellen van
een programma van eisen, waaraan het betreffende project
moet voldoen. In dit programma worden de randvoor
waarden vastgelegd waarbinnen het project gerealiseerd
moet kunnen worden. De geodetische inbreng hierin zal
in het algemeen niet verder gaan dan het vaststellen van
nauwkeurigheidseisen en toleranties. Dit lijkt eenvoudig,
maar kan in de praktijk aanleiding geven tot de nodige
discussies, omdat het begrip nauwkeurigheid" vaak door
andere deskundigen op een andere wijze wordt geïnter
preteerd. Het is in dit stadium van belang om de verschil
lende inzichten tot een éénduidig begrip samen te bun
delen.