182
VAN LUSTRUM TOT LUSTRUM
Het schokkend relaas van 5 jaren vol bruisende
activiteit binnen Snellius, of hoe het leven na een
allesslaande vijfde lustrumviering zijn dagelijkse
loop hernam.
Nadat het vijfde lustrum van Snellius op 4 december 1965
met de sluiting van de fototentoonstelling „Geodesie
en de opleiding tot geodetisch ingenieur", gehouden in
de tekenzaal naar het schijnt, tot een eind was gekomen
en slechts een tweehonderdtal overjarige lustrumboeken
hiervan een stoffelijke reminiscentie bleef, besloot het
toenmalig bestuur al snel, zo ook het huidige van plan is,
zijn niet geringe taken over te dragen aan een stel verse
kerels, waaronder zich mogelijk toen al (schrijver dezes
maakte toentertijd nog een middelbare school in het
centrum des lands onveilig, schr.) onze vrouwelijke hoop
in bange dagen Eveline Blitz, die thans ter complicering
het bijvoegsel Beneder in haar naam meezeult, bevond.
In ieder geval vertegenwoordigde ze reeds toen een groep
van strijdbare vrouwen, nu in de volksmond Dolle Mina's
geheten. Het schijnt echter, wee degenen die hierin de
hand hebben gehad, dat zij, secretaresse van Snellius
zijnde, op 31 maart 1966, de oude hap zal zich deze
zwarte dag stellig herinneren, of zo wijs was af te treden,
of eruit werd geknikkerd. Dat zij desondanks thans de
spil is van menige subversieve actie binnen de onder
afdeling, strekt haar tot eer. Voor ze echter de pijp aan
Maarten, die voor deze gelegenheid Willem Lamers heette,
gaf, had zij met haar medebestuurderen kennis gemaakt
met de notabelen van Geodesie, was ze op bruiloften
verschenen van Wim van Kooten, van Biesen, van der
Salm, u weet wel van de Zuidpool, Griep, de wederhelft
van het onafscheidelijke duo Griep en Hup, bekend van
radio en telefoon, en Henri Dekker, en had het gezelschap
met haar, met lede ogen het verscheiden van afstuderen-
Co van Angelen, (bij leven secretaris Snellius 1969—70)